Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

каалі́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. каалі́цыя каалі́цыі
Р. каалі́цыі каалі́цый
Д. каалі́цыі каалі́цыям
В. каалі́цыю каалі́цыі
Т. каалі́цыяй
каалі́цыяю
каалі́цыямі
М. каалі́цыі каалі́цыях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кааперава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. кааперава́нне
Р. кааперава́ння
Д. кааперава́нню
В. кааперава́нне
Т. кааперава́ннем
М. кааперава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кааперава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кааперава́ны кааперава́ная кааперава́нае кааперава́ныя
Р. кааперава́нага кааперава́най
кааперава́нае
кааперава́нага кааперава́ных
Д. кааперава́наму кааперава́най кааперава́наму кааперава́ным
В. кааперава́ны (неадуш.)
кааперава́нага (адуш.)
кааперава́ную кааперава́нае кааперава́ныя (неадуш.)
кааперава́ных (адуш.)
Т. кааперава́ным кааперава́най
кааперава́наю
кааперава́ным кааперава́нымі
М. кааперава́ным кааперава́най кааперава́ным кааперава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

кааперава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кааперава́ны кааперава́ная кааперава́нае кааперава́ныя
Р. кааперава́нага кааперава́най
кааперава́нае
кааперава́нага кааперава́ных
Д. кааперава́наму кааперава́най кааперава́наму кааперава́ным
В. кааперава́ны (неадуш.)
кааперава́нага (адуш.)
кааперава́ную кааперава́нае кааперава́ныя (неадуш.)
кааперава́ных (адуш.)
Т. кааперава́ным кааперава́най
кааперава́наю
кааперава́ным кааперава́нымі
М. кааперава́ным кааперава́най кааперава́ным кааперава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

кааперава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кааперава́ны кааперава́ная кааперава́нае кааперава́ныя
Р. кааперава́нага кааперава́най
кааперава́нае
кааперава́нага кааперава́ных
Д. кааперава́наму кааперава́най кааперава́наму кааперава́ным
В. кааперава́ны (неадуш.)
кааперава́нага (адуш.)
кааперава́ную кааперава́нае кааперава́ныя (неадуш.)
кааперава́ных (адуш.)
Т. кааперава́ным кааперава́най
кааперава́наю
кааперава́ным кааперава́нымі
М. кааперава́ным кааперава́най кааперава́ным кааперава́ных

Кароткая форма: кааперава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

кааперава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. кааперу́юся кааперу́емся
2-я ас. кааперу́ешся кааперу́ецеся
3-я ас. кааперу́ецца кааперу́юцца
Прошлы час
м. кааперава́ўся кааперава́ліся
ж. кааперава́лася
н. кааперава́лася
Загадны лад
2-я ас. кааперу́йся кааперу́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час кааперу́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кааперава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. кааперу́юся кааперу́емся
2-я ас. кааперу́ешся кааперу́ецеся
3-я ас. кааперу́ецца кааперу́юцца
Прошлы час
м. кааперава́ўся кааперава́ліся
ж. кааперава́лася
н. кааперава́лася
Загадны лад
2-я ас. кааперу́йся кааперу́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час кааперава́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кааперава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. кааперу́ю кааперу́ем
2-я ас. кааперу́еш кааперу́еце
3-я ас. кааперу́е кааперу́юць
Прошлы час
м. кааперава́ў кааперава́лі
ж. кааперава́ла
н. кааперава́ла
Загадны лад
2-я ас. кааперу́й кааперу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час кааперу́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кааперава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. кааперу́ю кааперу́ем
2-я ас. кааперу́еш кааперу́еце
3-я ас. кааперу́е кааперу́юць
Прошлы час
м. кааперава́ў кааперава́лі
ж. кааперава́ла
н. кааперава́ла
Загадны лад
2-я ас. кааперу́й кааперу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час кааперава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

каапера́тар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. каапера́тар каапера́тары
Р. каапера́тара каапера́тараў
Д. каапера́тару каапера́тарам
В. каапера́тара каапера́тараў
Т. каапера́тарам каапера́тарамі
М. каапера́тару каапера́тарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.