жму́ркі
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| жму́ркі | |
| жму́рак | |
| жму́ркам | |
| жму́ркі | |
| жму́ркамі | |
| жму́рках |
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
СкарачэнніЖму́рнае
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
| Жму́рнае | |
| Жму́рнага | |
| Жму́рнаму | |
| Жму́рнае | |
| Жму́рным | |
| Жму́рным |
жму́рыцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| жму́руся | жму́рымся | |
| жму́рышся | жму́рыцеся | |
| жму́рыцца | жму́рацца | |
| Прошлы час | ||
| жму́рыўся | жму́рыліся | |
| жму́рылася | ||
| жму́рылася | ||
| Загадны лад | ||
| жму́рся | жму́рцеся | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| жму́рачыся | ||
Крыніцы:
жму́рыць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| жму́ру | жму́рым | |
| жму́рыш | жму́рыце | |
| жму́рыць | жму́раць | |
| Прошлы час | ||
| жму́рыў | жму́рылі | |
| жму́рыла | ||
| жму́рыла | ||
| Загадны лад | ||
| жму́р | жму́рце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| жму́рачы | ||
Крыніцы:
жму́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| жму́т | жмуты́ | |
| жмута́ | жмуто́ў | |
| жмуту́ | жмута́м | |
| жму́т | жмуты́ | |
| жмуто́м | жмута́мі | |
| жмуце́ | жмута́х |
Крыніцы:
жму́так
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| жму́так | жму́ткі | |
| жму́тка | жму́ткаў | |
| жму́тку | жму́ткам | |
| жму́так | жму́ткі | |
| жму́ткам | жму́ткамі | |
| жму́тку | жму́тках |
Крыніцы:
жмуто́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| жмуто́к | жмуткі́ | |
| жмутка́ | жмутко́ў | |
| жмутку́ | жмутка́м | |
| жмуто́к | жмуткі́ | |
| жмутко́м | жмутка́мі | |
| жмутку́ | жмутка́х |
Крыніцы:
жмя́канне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| жмя́канне | |
| жмя́кання | |
| жмя́канню | |
| жмя́канне | |
| жмя́каннем | |
| жмя́канні |
Крыніцы:
жмя́каць
‘чмякаць; есці з чмяканнем (што-небудзь і без прамога дапаўнення); сціскваць, удараць, кідаць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| жмя́каю | жмя́каем | |
| жмя́каеш | жмя́каеце | |
| жмя́кае | жмя́каюць | |
| Прошлы час | ||
| жмя́каў | жмя́калі | |
| жмя́кала | ||
| жмя́кала | ||
| Загадны лад | ||
| жмя́кай | жмя́кайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| жмя́каючы | ||
Крыніцы:
жмя́кнуцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| жмя́кнуся | жмя́кнемся | |
| жмя́кнешся | жмя́кнецеся | |
| жмя́кнецца | жмя́кнуцца | |
| Прошлы час | ||
| жмя́кнуўся | жмя́кнуліся | |
| жмя́кнулася | ||
| жмя́кнулася | ||
| Загадны лад | ||
| жмя́кніся | жмя́кніцеся | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| жмя́кнуўшыся | ||
Крыніцы: