жмя́каць
‘чмякаць; есці з чмяканнем (што-небудзь і без прамога дапаўнення); сціскваць, удараць, кідаць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| жмя́каю | жмя́каем | |
| жмя́каеш | жмя́каеце | |
| жмя́кае | жмя́каюць | |
| Прошлы час | ||
| жмя́каў | жмя́калі | |
| жмя́кала | ||
| жмя́кала | ||
| Загадны лад | ||
| жмя́кай | жмя́кайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| жмя́каючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)