жаратру́бны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
жаратру́бны |
жаратру́бная |
жаратру́бнае |
жаратру́бныя |
Р. |
жаратру́бнага |
жаратру́бнай жаратру́бнае |
жаратру́бнага |
жаратру́бных |
Д. |
жаратру́бнаму |
жаратру́бнай |
жаратру́бнаму |
жаратру́бным |
В. |
жаратру́бны (неадуш.) жаратру́бнага (адуш.) |
жаратру́бную |
жаратру́бнае |
жаратру́бныя (неадуш.) жаратру́бных (адуш.) |
Т. |
жаратру́бным |
жаратру́бнай жаратру́бнаю |
жаратру́бным |
жаратру́бнымі |
М. |
жаратру́бным |
жаратру́бнай |
жаратру́бным |
жаратру́бных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
жа́рацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
жа́раюся |
жа́раемся |
2-я ас. |
жа́раешся |
жа́раецеся |
3-я ас. |
жа́раецца |
жа́раюцца |
Прошлы час |
м. |
жа́раўся |
жа́раліся |
ж. |
жа́ралася |
н. |
жа́ралася |
Загадны лад |
2-я ас. |
жа́райся |
жа́райцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
жа́раючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
жаргані́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
жаргані́зм |
жаргані́змы |
Р. |
жаргані́зма |
жаргані́змаў |
Д. |
жаргані́зму |
жаргані́змам |
В. |
жаргані́зм |
жаргані́змы |
Т. |
жаргані́змам |
жаргані́змамі |
М. |
жаргані́зме |
жаргані́змах |
Крыніцы:
piskunou2012.
жарга́ць
‘драпаць што-небудзь (руку, твар і пад.); асядлаць каго-небудзь, сесці верхам на каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
жарга́ю |
жарга́ем |
2-я ас. |
жарга́еш |
жарга́еце |
3-я ас. |
жарга́е |
жарга́юць |
Прошлы час |
м. |
жарга́ў |
жарга́лі |
ж. |
жарга́ла |
н. |
жарга́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
жарга́й |
жарга́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
жарга́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
жарго́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
жарго́н |
жарго́ны |
Р. |
жарго́ну |
жарго́наў |
Д. |
жарго́ну |
жарго́нам |
В. |
жарго́н |
жарго́ны |
Т. |
жарго́нам |
жарго́намі |
М. |
жарго́не |
жарго́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
жарго́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
жарго́нны |
жарго́нная |
жарго́ннае |
жарго́нныя |
Р. |
жарго́ннага |
жарго́ннай жарго́ннае |
жарго́ннага |
жарго́нных |
Д. |
жарго́ннаму |
жарго́ннай |
жарго́ннаму |
жарго́нным |
В. |
жарго́нны (неадуш.) жарго́ннага (адуш.) |
жарго́нную |
жарго́ннае |
жарго́нныя (неадуш.) жарго́нных (адуш.) |
Т. |
жарго́нным |
жарго́ннай жарго́ннаю |
жарго́нным |
жарго́ннымі |
М. |
жарго́нным |
жарго́ннай |
жарго́нным |
жарго́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
жардаго́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
жардаго́н |
жардаго́ны |
Р. |
жардаго́на |
жардаго́наў |
Д. |
жардаго́ну |
жардаго́нам |
В. |
жардаго́на |
жардаго́наў |
Т. |
жардаго́нам |
жардаго́намі |
М. |
жардаго́не |
жардаго́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
жардано́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
жардано́н |
жардано́ны |
Р. |
жардано́ну |
жардано́наў |
Д. |
жардано́ну |
жардано́нам |
В. |
жардано́н |
жардано́ны |
Т. |
жардано́нам |
жардано́намі |
М. |
жардано́не |
жардано́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
жардзі́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
жардзі́на |
жардзі́ны |
Р. |
жардзі́ны |
жардзі́н |
Д. |
жардзі́не |
жардзі́нам |
В. |
жардзі́ну |
жардзі́ны |
Т. |
жардзі́най жардзі́наю |
жардзі́намі |
М. |
жардзі́не |
жардзі́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Жардзя́жжа
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Жардзя́жжа |
Р. |
Жардзя́жжа |
Д. |
Жардзя́жжу |
В. |
Жардзя́жжа |
Т. |
Жардзя́жжам |
М. |
Жардзя́жжы |