гвалто́ўнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гвалто́ўнік |
гвалто́ўнікі |
Р. |
гвалто́ўніка |
гвалто́ўнікаў |
Д. |
гвалто́ўніку |
гвалто́ўнікам |
В. |
гвалто́ўніка |
гвалто́ўнікаў |
Т. |
гвалто́ўнікам |
гвалто́ўнікамі |
М. |
гвалто́ўніку |
гвалто́ўніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Гвалто́ўнік
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Гвалто́ўнік |
Р. |
Гвалто́ўніка |
Д. |
Гвалто́ўніку |
В. |
Гвалто́ўнік |
Т. |
Гвалто́ўнікам |
М. |
Гвалто́ўніку |
гвалто́ўніцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
гвалто́ўніцкі |
гвалто́ўніцкая |
гвалто́ўніцкае |
гвалто́ўніцкія |
Р. |
гвалто́ўніцкага |
гвалто́ўніцкай гвалто́ўніцкае |
гвалто́ўніцкага |
гвалто́ўніцкіх |
Д. |
гвалто́ўніцкаму |
гвалто́ўніцкай |
гвалто́ўніцкаму |
гвалто́ўніцкім |
В. |
гвалто́ўніцкі (неадуш.) гвалто́ўніцкага (адуш.) |
гвалто́ўніцкую |
гвалто́ўніцкае |
гвалто́ўніцкія (неадуш.) гвалто́ўніцкіх (адуш.) |
Т. |
гвалто́ўніцкім |
гвалто́ўніцкай гвалто́ўніцкаю |
гвалто́ўніцкім |
гвалто́ўніцкімі |
М. |
гвалто́ўніцкім |
гвалто́ўніцкай |
гвалто́ўніцкім |
гвалто́ўніцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гвалто́ўніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
гвалто́ўніцтва |
Р. |
гвалто́ўніцтва |
Д. |
гвалто́ўніцтву |
В. |
гвалто́ўніцтва |
Т. |
гвалто́ўніцтвам |
М. |
гвалто́ўніцтве |
Крыніцы:
tsbm1984.
гвалто́ўны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
гвалто́ўны |
гвалто́ўная |
гвалто́ўнае |
гвалто́ўныя |
Р. |
гвалто́ўнага |
гвалто́ўнай гвалто́ўнае |
гвалто́ўнага |
гвалто́ўных |
Д. |
гвалто́ўнаму |
гвалто́ўнай |
гвалто́ўнаму |
гвалто́ўным |
В. |
гвалто́ўны (неадуш.) гвалто́ўнага (адуш.) |
гвалто́ўную |
гвалто́ўнае |
гвалто́ўныя (неадуш.) гвалто́ўных (адуш.) |
Т. |
гвалто́ўным |
гвалто́ўнай гвалто́ўнаю |
гвалто́ўным |
гвалто́ўнымі |
М. |
гвалто́ўным |
гвалто́ўнай |
гвалто́ўным |
гвалто́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гва́лціцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
гва́лціцца |
гва́лцяцца |
Прошлы час |
м. |
гва́лціўся |
гва́лціліся |
ж. |
гва́лцілася |
н. |
гва́лцілася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
гва́лціць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
гва́лчу |
гва́лцім |
2-я ас. |
гва́лціш |
гва́лціце |
3-я ас. |
гва́лціць |
гва́лцяць |
Прошлы час |
м. |
гва́лціў |
гва́лцілі |
ж. |
гва́лціла |
н. |
гва́лціла |
Загадны лад |
2-я ас. |
гва́лці |
гва́лціце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
гва́лцячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гва́лчанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гва́лчанне |
гва́лчанні |
Р. |
гва́лчання |
гва́лчанняў |
Д. |
гва́лчанню |
гва́лчанням |
В. |
гва́лчанне |
гва́лчанні |
Т. |
гва́лчаннем |
гва́лчаннямі |
М. |
гва́лчанні |
гва́лчаннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
гвардзе́ец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гвардзе́ец |
гвардзе́йцы |
Р. |
гвардзе́йца |
гвардзе́йцаў |
Д. |
гвардзе́йцу |
гвардзе́йцам |
В. |
гвардзе́йца |
гвардзе́йцаў |
Т. |
гвардзе́йцам |
гвардзе́йцамі |
М. |
гвардзе́йцу |
гвардзе́йцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Гвардзе́йская
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
ж. |
Н. |
Гвардзе́йская |
Р. |
Гвардзе́йскай |
Д. |
Гвардзе́йскай |
В. |
Гвардзе́йскую |
Т. |
Гвардзе́йскай Гвардзе́йскаю |
М. |
Гвардзе́йскай |