Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агеёжзілоруыэюя’
абвгдеёжзійклмнпрстуўхцчшюя

Бараві́ца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Бараві́ца
Р. Бараві́цы
Д. Бараві́цы
В. Бараві́цу
Т. Бараві́цай
Бараві́цаю
М. Бараві́цы

бараві́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бараві́цкі бараві́цкая бараві́цкае бараві́цкія
Р. бараві́цкага бараві́цкай
бараві́цкае		 бараві́цкага бараві́цкіх
Д. бараві́цкаму бараві́цкай бараві́цкаму бараві́цкім
В. бараві́цкі (неадуш.)
бараві́цкага (адуш.)		 бараві́цкую бараві́цкае бараві́цкія (неадуш.)
бараві́цкіх (адуш.)
Т. бараві́цкім бараві́цкай
бараві́цкаю		 бараві́цкім бараві́цкімі
М. бараві́цкім бараві́цкай бараві́цкім бараві́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Ба́равічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ба́равічы
Р. Ба́равіч
Ба́равічаў
Д. Ба́равічам
В. Ба́равічы
Т. Ба́равічамі
М. Ба́равічах

Бараві́шча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Бараві́шча
Р. Бараві́шча
Д. Бараві́шчу
В. Бараві́шча
Т. Бараві́шчам
М. Бараві́шчы

Бараво́е

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. Бараво́е
Р. Бараво́га
Д. Бараво́му
В. Бараво́е
Т. Баравы́м
М. Баравы́м

Бараву́ха

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Бараву́ха
Р. Бараву́хі
Д. Бараву́се
В. Бараву́ху
Т. Бараву́хай
Бараву́хаю
М. Бараву́се

бараву́хскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бараву́хскі бараву́хская бараву́хскае бараву́хскія
Р. бараву́хскага бараву́хскай
бараву́хскае		 бараву́хскага бараву́хскіх
Д. бараву́хскаму бараву́хскай бараву́хскаму бараву́хскім
В. бараву́хскі (неадуш.)
бараву́хскага (адуш.)		 бараву́хскую бараву́хскае бараву́хскія (неадуш.)
бараву́хскіх (адуш.)
Т. бараву́хскім бараву́хскай
бараву́хскаю		 бараву́хскім бараву́хскімі
М. бараву́хскім бараву́хскай бараву́хскім бараву́хскіх

Крыніцы: piskunou2012.

баравы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. баравы́ барава́я бараво́е баравы́я
Р. бараво́га бараво́й
бараво́е		 бараво́га баравы́х
Д. бараво́му бараво́й бараво́му баравы́м
В. баравы́ (неадуш.)
бараво́га (адуш.)		 бараву́ю бараво́е баравы́я (неадуш.)
баравы́х (адуш.)
Т. баравы́м бараво́й
бараво́ю		 баравы́м баравы́мі
М. баравы́м бараво́й баравы́м баравы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Баравы́я

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. Баравы́я
Р. Баравы́х
Д. Баравы́м
В. Баравы́я
Т. Баравы́мі
М. Баравы́х

барагра́ма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. барагра́ма барагра́мы
Р. барагра́мы барагра́м
Д. барагра́ме барагра́мам
В. барагра́му барагра́мы
Т. барагра́май
барагра́маю		 барагра́мамі
М. барагра́ме барагра́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.