Verbum

анлайнавы слоўнік

маўчлі́ва

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
маўчлі́ва	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

маўчлі́вы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	маўчлі́вы	маўчлі́вая	маўчлі́вае	маўчлі́выя
Р.	маўчлі́вага	маўчлі́вай маўчлі́вае	маўчлі́вага	маўчлі́вых
Д.	маўчлі́ваму	маўчлі́вай	маўчлі́ваму	маўчлі́вым
В.	маўчлі́вы (неадуш.) маўчлі́вага (адуш.)	маўчлі́вую	маўчлі́вае	маўчлі́выя (неадуш.) маўчлі́вых (адуш.)
Т.	маўчлі́вым	маўчлі́вай маўчлі́ваю	маўчлі́вым	маўчлі́вымі
М.	маўчлі́вым	маўчлі́вай	маўчлі́вым	маўчлі́вых

Крыніцы: piskunou2012.

маўчо́к

прэдыкатыў

Крыніцы: krapivabr2012, tsblm1996, tsbm1984.

маўчо́к

пабочнае слова

Крыніцы: krapivabr2012, tsblm1996, tsbm1984.

маўчу́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

маўчу́нчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

маўчу́ха

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

мафаскапі́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	мафаскапі́чны	мафаскапі́чная	мафаскапі́чнае	мафаскапі́чныя
Р.	мафаскапі́чнага	мафаскапі́чнай мафаскапі́чнае	мафаскапі́чнага	мафаскапі́чных
Д.	мафаскапі́чнаму	мафаскапі́чнай	мафаскапі́чнаму	мафаскапі́чным
В.	мафаскапі́чны (неадуш.) мафаскапі́чнага (адуш.)	мафаскапі́чную	мафаскапі́чнае	мафаскапі́чныя (неадуш.) мафаскапі́чных (адуш.)
Т.	мафаскапі́чным	мафаскапі́чнай мафаскапі́чнаю	мафаскапі́чным	мафаскапі́чнымі
М.	мафаскапі́чным	мафаскапі́чнай	мафаскапі́чным	мафаскапі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

мафаскапі́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

мафе́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.