налюбава́ны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
налюбава́ны |
налюбава́ная |
налюбава́нае |
налюбава́ныя |
| Р. |
налюбава́нага |
налюбава́най налюбава́нае |
налюбава́нага |
налюбава́ных |
| Д. |
налюбава́наму |
налюбава́най |
налюбава́наму |
налюбава́ным |
| В. |
налюбава́ны (неадуш.) налюбава́нага (адуш.) |
налюбава́ную |
налюбава́нае |
налюбава́ныя (неадуш.) налюбава́ных (адуш.) |
| Т. |
налюбава́ным |
налюбава́най налюбава́наю |
налюбава́ным |
налюбава́нымі |
| М. |
налюбава́ным |
налюбава́най |
налюбава́ным |
налюбава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
налюбава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
налюбава́ны |
налюбава́ная |
налюбава́нае |
налюбава́ныя |
| Р. |
налюбава́нага |
налюбава́най налюбава́нае |
налюбава́нага |
налюбава́ных |
| Д. |
налюбава́наму |
налюбава́най |
налюбава́наму |
налюбава́ным |
| В. |
налюбава́ны (неадуш.) налюбава́нага (адуш.) |
налюбава́ную |
налюбава́нае |
налюбава́ныя (неадуш.) налюбава́ных (адуш.) |
| Т. |
налюбава́ным |
налюбава́най налюбава́наю |
налюбава́ным |
налюбава́нымі |
| М. |
налюбава́ным |
налюбава́най |
налюбава́ным |
налюбава́ных |
Кароткая форма: налюбава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
налюбава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
налюбу́юся |
налюбу́емся |
| 2-я ас. |
налюбу́ешся |
налюбу́ецеся |
| 3-я ас. |
налюбу́ецца |
налюбу́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
налюбава́ўся |
налюбава́ліся |
| ж. |
налюбава́лася |
| н. |
налюбава́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
налюбу́йся |
налюбу́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
налюбава́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
налюбава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
налюбу́ю |
налюбу́ем |
| 2-я ас. |
налюбу́еш |
налюбу́еце |
| 3-я ас. |
налюбу́е |
налюбу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
налюбава́ў |
налюбава́лі |
| ж. |
налюбава́ла |
| н. |
налюбава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
налюбу́й |
налюбу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
налюбава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
налюбо́ўваць
‘прыгледжваць, выбіраць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
налюбо́ўваю |
налюбо́ўваем |
| 2-я ас. |
налюбо́ўваеш |
налюбо́ўваеце |
| 3-я ас. |
налюбо́ўвае |
налюбо́ўваюць |
| Прошлы час |
| м. |
налюбо́ўваў |
налюбо́ўвалі |
| ж. |
налюбо́ўвала |
| н. |
налюбо́ўвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
налюбо́ўвай |
налюбо́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
налюбо́ўваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
налюдне́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
налюдне́е |
налюдне́юць |
| Прошлы час |
| м. |
налюдне́ў |
налюдне́лі |
| ж. |
налюдне́ла |
| н. |
налюдне́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
налюдне́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
налюстрава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
налюстрава́ны |
налюстрава́ная |
налюстрава́нае |
налюстрава́ныя |
| Р. |
налюстрава́нага |
налюстрава́най налюстрава́нае |
налюстрава́нага |
налюстрава́ных |
| Д. |
налюстрава́наму |
налюстрава́най |
налюстрава́наму |
налюстрава́ным |
| В. |
налюстрава́ны (неадуш.) налюстрава́нага (адуш.) |
налюстрава́ную |
налюстрава́нае |
налюстрава́ныя (неадуш.) налюстрава́ных (адуш.) |
| Т. |
налюстрава́ным |
налюстрава́най налюстрава́наю |
налюстрава́ным |
налюстрава́нымі |
| М. |
налюстрава́ным |
налюстрава́най |
налюстрава́ным |
налюстрава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
налюстрава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
налюстрава́ны |
налюстрава́ная |
налюстрава́нае |
налюстрава́ныя |
| Р. |
налюстрава́нага |
налюстрава́най налюстрава́нае |
налюстрава́нага |
налюстрава́ных |
| Д. |
налюстрава́наму |
налюстрава́най |
налюстрава́наму |
налюстрава́ным |
| В. |
налюстрава́ны (неадуш.) налюстрава́нага (адуш.) |
налюстрава́ную |
налюстрава́нае |
налюстрава́ныя (неадуш.) налюстрава́ных (адуш.) |
| Т. |
налюстрава́ным |
налюстрава́най налюстрава́наю |
налюстрава́ным |
налюстрава́нымі |
| М. |
налюстрава́ным |
налюстрава́най |
налюстрава́ным |
налюстрава́ных |
Кароткая форма: налюстрава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.