Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

прарысо́ўванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. прарысо́ўванне
Р. прарысо́ўвання
Д. прарысо́ўванню
В. прарысо́ўванне
Т. прарысо́ўваннем
М. прарысо́ўванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

прарысо́ўвацца

дзеяслоў, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. прарысо́ўваецца прарысо́ўваюцца
Прошлы час
м. прарысо́ўваўся прарысо́ўваліся
ж. прарысо́ўвалася
н. прарысо́ўвалася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

прарысо́ўваць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прарысо́ўваю прарысо́ўваем
2-я ас. прарысо́ўваеш прарысо́ўваеце
3-я ас. прарысо́ўвае прарысо́ўваюць
Прошлы час
м. прарысо́ўваў прарысо́ўвалі
ж. прарысо́ўвала
н. прарысо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. прарысо́ўвай прарысо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прарысо́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

прарысо́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. прарысо́ўка
Р. прарысо́ўкі
Д. прарысо́ўцы
В. прарысо́ўку
Т. прарысо́ўкай
прарысо́ўкаю
М. прарысо́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

прарысо́ўшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прарысо́ўшчык прарысо́ўшчыкі
Р. прарысо́ўшчыка прарысо́ўшчыкаў
Д. прарысо́ўшчыку прарысо́ўшчыкам
В. прарысо́ўшчыка прарысо́ўшчыкаў
Т. прарысо́ўшчыкам прарысо́ўшчыкамі
М. прарысо́ўшчыку прарысо́ўшчыках

Крыніцы: piskunou2012.

прары́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прары́ты прары́тая прары́тае прары́тыя
Р. прары́тага прары́тай
прары́тае
прары́тага прары́тых
Д. прары́таму прары́тай прары́таму прары́тым
В. прары́ты (неадуш.)
прары́тага (адуш.)
прары́тую прары́тае прары́тыя (неадуш.)
прары́тых (адуш.)
Т. прары́тым прары́тай
прары́таю
прары́тым прары́тымі
М. прары́тым прары́тай прары́тым прары́тых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прары́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прары́ты прары́тая прары́тае прары́тыя
Р. прары́тага прары́тай
прары́тае
прары́тага прары́тых
Д. прары́таму прары́тай прары́таму прары́тым
В. прары́ты (неадуш.)
прары́тага (адуш.)
прары́тую прары́тае прары́тыя (неадуш.)
прары́тых (адуш.)
Т. прары́тым прары́тай
прары́таю
прары́тым прары́тымі
М. прары́тым прары́тай прары́тым прары́тых

Кароткая форма: прары́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прары́ў

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прары́ў прары́вы
Р. прары́ву прары́ваў
Д. прары́ву прары́вам
В. прары́ў прары́вы
Т. прары́вам прары́вамі
М. прары́ве прары́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прары́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. прары́ўка
Р. прары́ўкі
Д. прары́ўцы
В. прары́ўку
Т. прары́ўкай
прары́ўкаю
М. прары́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прарыўны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прарыўны́ прарыўна́я прарыўно́е прарыўны́я
Р. прарыўно́га прарыўно́й
прарыўно́е
прарыўно́га прарыўны́х
Д. прарыўно́му прарыўно́й прарыўно́му прарыўны́м
В. прарыўны́ (неадуш.)
прарыўно́га (адуш.)
прарыўну́ю прарыўно́е прарыўны́я (неадуш.)
прарыўны́х (адуш.)
Т. прарыўны́м прарыўно́й
прарыўно́ю
прарыўны́м прарыўны́мі
М. прарыўны́м прарыўно́й прарыўны́м прарыўны́х

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.