Вільчашы́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Вільчашы́ |
| Р. |
Вільчашо́ў |
| Д. |
Вільчаша́м |
| В. |
Вільчашы́ |
| Т. |
Вільчаша́мі |
| М. |
Вільчаша́х |
вільчу́ра
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вільчу́ра |
вільчу́ры |
| Р. |
вільчу́ры |
вільчу́р |
| Д. |
вільчу́ры |
вільчу́рам |
| В. |
вільчу́ру |
вільчу́ры |
| Т. |
вільчу́рай вільчу́раю |
вільчу́рамі |
| М. |
вільчу́ры |
вільчу́рах |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
ві́льчык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ві́льчык |
ві́льчыкі |
| Р. |
ві́льчыка |
ві́льчыкаў |
| Д. |
ві́льчыку |
ві́льчыкам |
| В. |
ві́льчык |
ві́льчыкі |
| Т. |
ві́льчыкам |
ві́льчыкамі |
| М. |
ві́льчыку |
ві́льчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ві́льчыкавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ві́льчыкавы |
ві́льчыкавая |
ві́льчыкавае |
ві́льчыкавыя |
| Р. |
ві́льчыкавага |
ві́льчыкавай ві́льчыкавае |
ві́льчыкавага |
ві́льчыкавых |
| Д. |
ві́льчыкаваму |
ві́льчыкавай |
ві́льчыкаваму |
ві́льчыкавым |
| В. |
ві́льчыкавы (неадуш.) ві́льчыкавага (адуш.) |
ві́льчыкавую |
ві́льчыкавае |
ві́льчыкавыя (неадуш.) ві́льчыкавых (адуш.) |
| Т. |
ві́льчыкавым |
ві́льчыкавай ві́льчыкаваю |
ві́льчыкавым |
ві́льчыкавымі |
| М. |
ві́льчыкавым |
ві́льчыкавай |
ві́льчыкавым |
ві́льчыкавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Ві́льчыцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Ві́льчыцы |
| Р. |
Ві́льчыц Ві́льчыцаў |
| Д. |
Ві́льчыцам |
| В. |
Ві́льчыцы |
| Т. |
Ві́льчыцамі |
| М. |
Ві́льчыцах |
ві́льчыць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ві́льчу |
ві́льчым |
| 2-я ас. |
ві́льчыш |
ві́льчыце |
| 3-я ас. |
ві́льчыць |
ві́льчаць |
| Прошлы час |
| м. |
ві́льчыў |
ві́льчылі |
| ж. |
ві́льчыла |
| н. |
ві́льчыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ві́льчы |
ві́льчыце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
ві́льчачы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Ві́льям
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
Ві́льям |
Ві́льямы |
| Р. |
Ві́льяма |
Ві́льямаў |
| Д. |
Ві́льяму |
Ві́льямам |
| В. |
Ві́льяма |
Ві́льямаў |
| Т. |
Ві́льямам |
Ві́льямамі |
| М. |
Ві́льяме |
Ві́льямах |
Вілья́нава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Вілья́нава |
| Р. |
Вілья́нава |
| Д. |
Вілья́наву |
| В. |
Вілья́нава |
| Т. |
Вілья́навам |
| М. |
Вілья́наве |
Вільяно́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Вільяно́ва |
| Р. |
Вільяно́ва |
| Д. |
Вільяно́ву |
| В. |
Вільяно́ва |
| Т. |
Вільяно́вам |
| М. |
Вільяно́ве |