Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
авлорухыэ

стру́г

‘рачное судна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. стру́г стру́гі
Р. стру́га стру́гаў
Д. стру́гу стру́гам
В. стру́г стру́гі
Т. стру́гам стру́гамі
М. стру́зе стру́гах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Стру́га

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Стру́га
Р. Стру́гі
Д. Стру́зе
В. Стру́гу
Т. Стру́гай
Стру́гаю
М. Стру́зе

стругаві́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. стругаві́нне
Р. стругаві́ння
Д. стругаві́нню
В. стругаві́нне
Т. стругаві́ннем
М. стругаві́нні

Крыніцы: piskunou2012.

стру́гавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стру́гавы стру́гавая стру́гавае стру́гавыя
Р. стру́гавага стру́гавай
стру́гавае		 стру́гавага стру́гавых
Д. стру́гаваму стру́гавай стру́гаваму стру́гавым
В. стру́гавы (неадуш.)
стру́гавага (адуш.)		 стру́гавую стру́гавае стру́гавыя (неадуш.)
стру́гавых (адуш.)
Т. стру́гавым стру́гавай
стру́гаваю		 стру́гавым стру́гавымі
М. стру́гавым стру́гавай стру́гавым стру́гавых

Крыніцы: piskunou2012.

стругавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стругавы́ стругава́я стругаво́е стругавы́я
Р. стругаво́га стругаво́й
стругаво́е		 стругаво́га стругавы́х
Д. стругаво́му стругаво́й стругаво́му стругавы́м
В. стругавы́ (неадуш.)
стругаво́га (адуш.)		 стругаву́ю стругаво́е стругавы́я (неадуш.)
стругавы́х (адуш.)
Т. стругавы́м стругаво́й
стругаво́ю		 стругавы́м стругавы́мі
М. стругавы́м стругаво́й стругавы́м стругавы́х

Крыніцы: piskunou2012.

Стругала́пы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Стругала́пы
Р. Стругала́п
Стругала́паў
Д. Стругала́пам
В. Стругала́пы
Т. Стругала́памі
М. Стругала́пах

струга́ль

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. струга́ль стругалі́
Р. стругаля́ стругалёў
Д. стругалю́ стругаля́м
В. стругаля́ стругалёў
Т. стругалём стругаля́мі
М. стругалю́ стругаля́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

струга́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. струга́льнік струга́льнікі
Р. струга́льніка струга́льнікаў
Д. струга́льніку струга́льнікам
В. струга́льніка струга́льнікаў
Т. струга́льнікам струга́льнікамі
М. струга́льніку струга́льніках

Крыніцы: tsblm1996.

струга́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. струга́льны струга́льная струга́льнае струга́льныя
Р. струга́льнага струга́льнай
струга́льнае		 струга́льнага струга́льных
Д. струга́льнаму струга́льнай струга́льнаму струга́льным
В. струга́льны (неадуш.)
струга́льнага (адуш.)		 струга́льную струга́льнае струга́льныя (неадуш.)
струга́льных (адуш.)
Т. струга́льным струга́льнай
струга́льнаю		 струга́льным струга́льнымі
М. струга́льным струга́льнай струга́льным струга́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

струга́льшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. струга́льшчык струга́льшчыкі
Р. струга́льшчыка струга́льшчыкаў
Д. струга́льшчыку струга́льшчыкам
В. струга́льшчыка струга́льшчыкаў
Т. струга́льшчыкам струга́льшчыкамі
М. струга́льшчыку струга́льшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.