Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
ажоуыэ

праро́стак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. праро́стак праро́сткі
Р. праро́стка праро́сткаў
Д. праро́стку праро́сткам
В. праро́стак праро́сткі
Т. праро́сткам праро́сткамі
М. праро́стку праро́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

праро́хкаць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. праро́хкае праро́хкаюць
Прошлы час
м. праро́хкаў праро́хкалі
ж. праро́хкала
н. праро́хкала
Дзеепрыслоўе
прош. час праро́хкаўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

праро́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. праро́цкі праро́цкая праро́цкае праро́цкія
Р. праро́цкага праро́цкай
праро́цкае		 праро́цкага праро́цкіх
Д. праро́цкаму праро́цкай праро́цкаму праро́цкім
В. праро́цкі (неадуш.)
праро́цкага (адуш.)		 праро́цкую праро́цкае праро́цкія (неадуш.)
праро́цкіх (адуш.)
Т. праро́цкім праро́цкай
праро́цкаю		 праро́цкім праро́цкімі
М. праро́цкім праро́цкай праро́цкім праро́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

праро́цтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. праро́цтва праро́цтвы
Р. праро́цтва праро́цтваў
Д. праро́цтву праро́цтвам
В. праро́цтва праро́цтвы
Т. праро́цтвам праро́цтвамі
М. праро́цтве праро́цтвах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

праро́цтваваць

‘выступаць прарокам’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. праро́цтвую праро́цтвуем
2-я ас. праро́цтвуеш праро́цтвуеце
3-я ас. праро́цтвуе праро́цтвуюць
Прошлы час
м. праро́цтваваў праро́цтвавалі
ж. праро́цтвавала
н. праро́цтвавала
Загадны лад
2-я ас. праро́цтвуй праро́цтвуйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час праро́цтвуючы

Крыніцы: piskunou2012.

праро́ча

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
праро́ча - -

Крыніцы: piskunou2012.

праро́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. праро́чны праро́чная праро́чнае праро́чныя
Р. праро́чнага праро́чнай
праро́чнае		 праро́чнага праро́чных
Д. праро́чнаму праро́чнай праро́чнаму праро́чным
В. праро́чны (неадуш.)
праро́чнага (адуш.)		 праро́чную праро́чнае праро́чныя (неадуш.)
праро́чных (адуш.)
Т. праро́чным праро́чнай
праро́чнаю		 праро́чным праро́чнымі
М. праро́чным праро́чнай праро́чным праро́чных

Крыніцы: piskunou2012.

праро́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. праро́чны праро́чная праро́чнае праро́чныя
Р. праро́чнага праро́чнай
праро́чнае		 праро́чнага праро́чных
Д. праро́чнаму праро́чнай праро́чнаму праро́чным
В. праро́чны (неадуш.)
праро́чнага (адуш.)		 праро́чную праро́чнае праро́чныя (неадуш.)
праро́чных (адуш.)
Т. праро́чным праро́чнай
праро́чнаю		 праро́чным праро́чнымі
М. праро́чным праро́чнай праро́чным праро́чных

Крыніцы: piskunou2012.

праро́чы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. праро́чы праро́чая праро́чае праро́чыя
Р. праро́чага праро́чай
праро́чае		 праро́чага праро́чых
Д. праро́чаму праро́чай праро́чаму праро́чым
В. праро́чы (неадуш.)
праро́чага (адуш.)		 праро́чую праро́чае праро́чыя (неадуш.)
праро́чых (адуш.)
Т. праро́чым праро́чай
праро́чаю		 праро́чым праро́чымі
М. праро́чым праро́чай праро́чым праро́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

праро́чы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. праро́чы праро́чая праро́чае праро́чыя
Р. праро́чага праро́чай
праро́чае		 праро́чага праро́чых
Д. праро́чаму праро́чай праро́чаму праро́чым
В. праро́чы (неадуш.)
праро́чага (адуш.)		 праро́чую праро́чае праро́чыя (неадуш.)
праро́чых (адуш.)
Т. праро́чым праро́чай
праро́чаю		 праро́чым праро́чымі
М. праро́чым праро́чай праро́чым праро́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.