налё́таць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
налё́таю |
налё́таем |
| 2-я ас. |
налё́таеш |
налё́таеце |
| 3-я ас. |
налё́тае |
налё́таюць |
| Прошлы час |
| м. |
налё́таў |
налё́талі |
| ж. |
налё́тала |
| н. |
налё́тала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
налё́тай |
налё́тайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
налё́таўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
налё́тваць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
налё́тваю |
налё́тваем |
| 2-я ас. |
налё́тваеш |
налё́тваеце |
| 3-я ас. |
налё́твае |
налё́тваюць |
| Прошлы час |
| м. |
налё́тваў |
налё́твалі |
| ж. |
налё́твала |
| н. |
налё́твала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
налё́твай |
налё́твайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
налё́тваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
налё́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
налё́тны |
налё́тная |
налё́тнае |
налё́тныя |
| Р. |
налё́тнага |
налё́тнай налё́тнае |
налё́тнага |
налё́тных |
| Д. |
налё́тнаму |
налё́тнай |
налё́тнаму |
налё́тным |
| В. |
налё́тны (неадуш.) налё́тнага (адуш.) |
налё́тную |
налё́тнае |
налё́тныя (неадуш.) налё́тных (адуш.) |
| Т. |
налё́тным |
налё́тнай налё́тнаю |
налё́тным |
налё́тнымі |
| М. |
налё́тным |
налё́тнай |
налё́тным |
налё́тных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
налё́тчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
налё́тчык |
налё́тчыкі |
| Р. |
налё́тчыка |
налё́тчыкаў |
| Д. |
налё́тчыку |
налё́тчыкам |
| В. |
налё́тчыка |
налё́тчыкаў |
| Т. |
налё́тчыкам |
налё́тчыкамі |
| М. |
налё́тчыку |
налё́тчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
налё́тчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
налё́тчыца |
налё́тчыцы |
| Р. |
налё́тчыцы |
налё́тчыц |
| Д. |
налё́тчыцы |
налё́тчыцам |
| В. |
налё́тчыцу |
налё́тчыц |
| Т. |
налё́тчыцай налё́тчыцаю |
налё́тчыцамі |
| М. |
налё́тчыцы |
налё́тчыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Налі́бакі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Налі́бакі |
| Р. |
Налі́бак Налі́бакаў |
| Д. |
Налі́бакам |
| В. |
Налі́бакі |
| Т. |
Налі́бакамі |
| М. |
Налі́баках |
налі́біць
‘накрасці чаго-небудзь; налавіць ракаў на прынаду’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
налі́блю |
налі́бім |
| 2-я ас. |
налі́біш |
налі́біце |
| 3-я ас. |
налі́біць |
налі́бяць |
| Прошлы час |
| м. |
налі́біў |
налі́білі |
| ж. |
налі́біла |
| н. |
налі́біла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
налі́б |
налі́бце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
налі́біўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
налібо́цкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
налібо́цкі |
налібо́цкая |
налібо́цкае |
налібо́цкія |
| Р. |
налібо́цкага |
налібо́цкай налібо́цкае |
налібо́цкага |
налібо́цкіх |
| Д. |
налібо́цкаму |
налібо́цкай |
налібо́цкаму |
налібо́цкім |
| В. |
налібо́цкі (неадуш.) налібо́цкага (адуш.) |
налібо́цкую |
налібо́цкае |
налібо́цкія (неадуш.) налібо́цкіх (адуш.) |
| Т. |
налібо́цкім |
налібо́цкай налібо́цкаю |
налібо́цкім |
налібо́цкімі |
| М. |
налібо́цкім |
налібо́цкай |
налібо́цкім |
налібо́цкіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
наліва́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
наліва́нка |
наліва́нкі |
| Р. |
наліва́нкі |
наліва́нак |
| Д. |
наліва́нцы |
наліва́нкам |
| В. |
наліва́нку |
наліва́нкі |
| Т. |
наліва́нкай наліва́нкаю |
наліва́нкамі |
| М. |
наліва́нцы |
наліва́нках |
Крыніцы:
piskunou2012.