Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

Красно́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Красно́вічы
Р. Красно́віч
Красно́вічаў
Д. Красно́вічам
В. Красно́вічы
Т. Красно́вічамі
М. Красно́вічах

Красно́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Красно́ўка
Р. Красно́ўкі
Д. Красно́ўцы
В. Красно́ўку
Т. Красно́ўкай
Красно́ўкаю
М. Красно́ўцы

красно́ўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. красно́ўскі красно́ўская красно́ўскае красно́ўскія
Р. красно́ўскага красно́ўскай
красно́ўскае
красно́ўскага красно́ўскіх
Д. красно́ўскаму красно́ўскай красно́ўскаму красно́ўскім
В. красно́ўскі (неадуш.)
красно́ўскага (адуш.)
красно́ўскую красно́ўскае красно́ўскія (неадуш.)
красно́ўскіх (адуш.)
Т. красно́ўскім красно́ўскай
красно́ўскаю
красно́ўскім красно́ўскімі
М. красно́ўскім красно́ўскай красно́ўскім красно́ўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Красно́ўцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Красно́ўцы
Р. Красно́ўцаў
Д. Красно́ўцам
В. Красно́ўцы
Т. Красно́ўцамі
М. Красно́ўцах

красну́ха

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. красну́ха
Р. красну́хі
Д. красну́се
В. красну́ху
Т. красну́хай
красну́хаю
М. красну́се

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

красну́шны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. красну́шны красну́шная красну́шнае красну́шныя
Р. красну́шнага красну́шнай
красну́шнае
красну́шнага красну́шных
Д. красну́шнаму красну́шнай красну́шнаму красну́шным
В. красну́шны
красну́шнага
красну́шную красну́шнае красну́шныя
красну́шных
Т. красну́шным красну́шнай
красну́шнаю
красну́шным красну́шнымі
М. красну́шным красну́шнай красну́шным красну́шных

Крыніцы: tsblm1996.

кра́сны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кра́сны кра́сная кра́снае кра́сныя
Р. кра́снага кра́снай
кра́снае
кра́снага кра́сных
Д. кра́снаму кра́снай кра́снаму кра́сным
В. кра́сны (неадуш.)
кра́снага (адуш.)
кра́сную кра́снае кра́сныя (неадуш.)
кра́сных (адуш.)
Т. кра́сным кра́снай
кра́снаю
кра́сным кра́снымі
М. кра́сным кра́снай кра́сным кра́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Кра́сны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
м.
Н. Кра́сны
Р. Кра́снага
Д. Кра́снаму
В. Кра́сны
Т. Кра́сным
М. Кра́сным

Красня́не

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Красня́не
Р. Красня́н
Красня́наў
Д. Красня́нам
В. Красня́не
Т. Красня́намі
М. Красня́нах

Красня́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Красня́ны
Р. Красня́н
Красня́наў
Д. Красня́нам
В. Красня́ны
Т. Красня́намі
М. Красня́нах