Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’

кагерэ́нтны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кагерэ́нтны кагерэ́нтная кагерэ́нтнае кагерэ́нтныя
Р. кагерэ́нтнага кагерэ́нтнай
кагерэ́нтнае		 кагерэ́нтнага кагерэ́нтных
Д. кагерэ́нтнаму кагерэ́нтнай кагерэ́нтнаму кагерэ́нтным
В. кагерэ́нтны (неадуш.)
кагерэ́нтнага (адуш.)		 кагерэ́нтную кагерэ́нтнае кагерэ́нтныя (неадуш.)
кагерэ́нтных (адуш.)
Т. кагерэ́нтным кагерэ́нтнай
кагерэ́нтнаю		 кагерэ́нтным кагерэ́нтнымі
М. кагерэ́нтным кагерэ́нтнай кагерэ́нтным кагерэ́нтных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

кагна́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кагна́т кагна́ты
Р. кагна́та кагна́таў
Д. кагна́ту кагна́там
В. кагна́та кагна́таў
Т. кагна́там кагна́тамі
М. кагна́це кагна́тах

Крыніцы: piskunou2012.

кагна́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кагна́тны кагна́тная кагна́тнае кагна́тныя
Р. кагна́тнага кагна́тнай
кагна́тнае		 кагна́тнага кагна́тных
Д. кагна́тнаму кагна́тнай кагна́тнаму кагна́тным
В. кагна́тны (неадуш.)
кагна́тнага (адуш.)		 кагна́тную кагна́тнае кагна́тныя (неадуш.)
кагна́тных (адуш.)
Т. кагна́тным кагна́тнай
кагна́тнаю		 кагна́тным кагна́тнымі
М. кагна́тным кагна́тнай кагна́тным кагна́тных

Крыніцы: piskunou2012.

кагнаты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кагнаты́чны кагнаты́чная кагнаты́чнае кагнаты́чныя
Р. кагнаты́чнага кагнаты́чнай
кагнаты́чнае		 кагнаты́чнага кагнаты́чных
Д. кагнаты́чнаму кагнаты́чнай кагнаты́чнаму кагнаты́чным
В. кагнаты́чны (неадуш.)
кагнаты́чнага (адуш.)		 кагнаты́чную кагнаты́чнае кагнаты́чныя (неадуш.)
кагнаты́чных (адуш.)
Т. кагнаты́чным кагнаты́чнай
кагнаты́чнаю		 кагнаты́чным кагнаты́чнымі
М. кагнаты́чным кагнаты́чнай кагнаты́чным кагнаты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

кагна́цтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. кагна́цтва
Р. кагна́цтва
Д. кагна́цтву
В. кагна́цтва
Т. кагна́цтвам
М. кагна́цтве

Крыніцы: piskunou2012.

кагніталагі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кагніталагі́чны кагніталагі́чная кагніталагі́чнае кагніталагі́чныя
Р. кагніталагі́чнага кагніталагі́чнай
кагніталагі́чнае		 кагніталагі́чнага кагніталагі́чных
Д. кагніталагі́чнаму кагніталагі́чнай кагніталагі́чнаму кагніталагі́чным
В. кагніталагі́чны (неадуш.)
кагніталагі́чнага (адуш.)		 кагніталагі́чную кагніталагі́чнае кагніталагі́чныя (неадуш.)
кагніталагі́чных (адуш.)
Т. кагніталагі́чным кагніталагі́чнай
кагніталагі́чнаю		 кагніталагі́чным кагніталагі́чнымі
М. кагніталагі́чным кагніталагі́чнай кагніталагі́чным кагніталагі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

кагнітало́гія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. кагнітало́гія
Р. кагнітало́гіі
Д. кагнітало́гіі
В. кагнітало́гію
Т. кагнітало́гіяй
кагнітало́гіяю
М. кагнітало́гіі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

кагніто́лаг

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кагніто́лаг кагніто́лагі
Р. кагніто́лага кагніто́лагаў
Д. кагніто́лагу кагніто́лагам
В. кагніто́лага кагніто́лагаў
Т. кагніто́лагам кагніто́лагамі
М. кагніто́лагу кагніто́лагах

Крыніцы: nazounik2008.

кагнітыві́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кагнітыві́ст кагнітыві́сты
Р. кагнітыві́ста кагнітыві́стаў
Д. кагнітыві́сту кагнітыві́стам
В. кагнітыві́ста кагнітыві́стаў
Т. кагнітыві́стам кагнітыві́стамі
М. кагнітыві́сце кагнітыві́стах

Крыніцы: piskunou2012.

кагніты́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кагніты́ўны кагніты́ўная кагніты́ўнае кагніты́ўныя
Р. кагніты́ўнага кагніты́ўнай
кагніты́ўнае		 кагніты́ўнага кагніты́ўных
Д. кагніты́ўнаму кагніты́ўнай кагніты́ўнаму кагніты́ўным
В. кагніты́ўны (неадуш.)
кагніты́ўнага (адуш.)		 кагніты́ўную кагніты́ўнае кагніты́ўныя (неадуш.)
кагніты́ўных (адуш.)
Т. кагніты́ўным кагніты́ўнай
кагніты́ўнаю		 кагніты́ўным кагніты́ўнымі
М. кагніты́ўным кагніты́ўнай кагніты́ўным кагніты́ўных

Крыніцы: piskunou2012.