Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёіклмнортуыэюя’

Вікшня́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Вікшня́ны
Р. Вікшня́н
Вікшня́наў
Д. Вікшня́нам
В. Вікшня́ны
Т. Вікшня́намі
М. Вікшня́нах

ві́ла

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ві́ла ві́лы
Р. ві́лы ві́л
Д. ві́ле ві́лам
В. ві́лу ві́лы
Т. ві́лай
ві́лаю		 ві́ламі
М. ві́ле ві́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вілава́та

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
вілава́та - -

вілава́тасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. вілава́тасць
Р. вілава́тасці
Д. вілава́тасці
В. вілава́тасць
Т. вілава́тасцю
М. вілава́тасці

Крыніцы: piskunou2012.

вілава́та-разгалінава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вілава́та-разгалінава́ны вілава́та-разгалінава́ная вілава́та-разгалінава́нае вілава́та-разгалінава́ныя
Р. вілава́та-разгалінава́нага вілава́та-разгалінава́най
вілава́та-разгалінава́нае		 вілава́та-разгалінава́нага вілава́та-разгалінава́ных
Д. вілава́та-разгалінава́наму вілава́та-разгалінава́най вілава́та-разгалінава́наму вілава́та-разгалінава́ным
В. вілава́та-разгалінава́ны (неадуш.)
вілава́та-разгалінава́нага (адуш.)		 вілава́та-разгалінава́ную вілава́та-разгалінава́нае вілава́та-разгалінава́ныя (неадуш.)
вілава́та-разгалінава́ных (адуш.)
Т. вілава́та-разгалінава́ным вілава́та-разгалінава́най
вілава́та-разгалінава́наю		 вілава́та-разгалінава́ным вілава́та-разгалінава́нымі
М. вілава́та-разгалінава́ным вілава́та-разгалінава́най вілава́та-разгалінава́ным вілава́та-разгалінава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

вілава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вілава́ты вілава́тая вілава́тае вілава́тыя
Р. вілава́тага вілава́тай
вілава́тае		 вілава́тага вілава́тых
Д. вілава́таму вілава́тай вілава́таму вілава́тым
В. вілава́ты (неадуш.)
вілава́тага (адуш.)		 вілава́тую вілава́тае вілава́тыя (неадуш.)
вілава́тых (адуш.)
Т. вілава́тым вілава́тай
вілава́таю		 вілава́тым вілава́тымі
М. вілава́тым вілава́тай вілава́тым вілава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

вілава́ціна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вілава́ціна вілава́ціны
Р. вілава́ціны вілава́цін
Д. вілава́ціне вілава́цінам
В. вілава́ціну вілава́ціны
Т. вілава́цінай
вілава́цінаю		 вілава́цінамі
М. вілава́ціне вілава́цінах

Крыніцы: piskunou2012.

вілаво́джанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. вілаво́джанне
Р. вілаво́джання
Д. вілаво́джанню
В. вілаво́джанне
Т. вілаво́джаннем
М. вілаво́джанні

Крыніцы: piskunou2012.

вілаво́дзіць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вілаво́джу вілаво́дзім
2-я ас. вілаво́дзіш вілаво́дзіце
3-я ас. вілаво́дзіць вілаво́дзяць
Прошлы час
м. вілаво́дзіў вілаво́дзілі
ж. вілаво́дзіла
н. вілаво́дзіла
Загадны лад
2-я ас. вілаво́дзь вілаво́дзьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час вілаво́дзячы

Крыніцы: piskunou2012.

вілаво́дна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
вілаво́дна - -

Крыніцы: piskunou2012.