правазна́ўца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
правазна́ўца |
правазна́ўцы |
Р. |
правазна́ўцы |
правазна́ўцаў |
Д. |
правазна́ўцу |
правазна́ўцам |
В. |
правазна́ўцу |
правазна́ўцаў |
Т. |
правазна́ўцам |
правазна́ўцамі |
М. |
правазна́ўцу |
правазна́ўцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
правазна́ўчы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
правазна́ўчы |
правазна́ўчая |
правазна́ўчае |
правазна́ўчыя |
Р. |
правазна́ўчага |
правазна́ўчай правазна́ўчае |
правазна́ўчага |
правазна́ўчых |
Д. |
правазна́ўчаму |
правазна́ўчай |
правазна́ўчаму |
правазна́ўчым |
В. |
правазна́ўчы (неадуш.) правазна́ўчага (адуш.) |
правазна́ўчую |
правазна́ўчае |
правазна́ўчыя (неадуш.) правазна́ўчых (адуш.) |
Т. |
правазна́ўчым |
правазна́ўчай правазна́ўчаю |
правазна́ўчым |
правазна́ўчымі |
М. |
правазна́ўчым |
правазна́ўчай |
правазна́ўчым |
правазна́ўчых |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
правазны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
правазны́ |
правазна́я |
правазно́е |
правазны́я |
Р. |
правазно́га |
правазно́й правазно́е |
правазно́га |
правазны́х |
Д. |
правазно́му |
правазно́й |
правазно́му |
правазны́м |
В. |
правазны́ (неадуш.) |
правазну́ю |
правазно́е |
правазны́я (неадуш.) |
Т. |
правазны́м |
правазно́й правазно́ю |
правазны́м |
правазны́мі |
М. |
правазны́м |
правазно́й |
правазны́м |
правазны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
права́йдар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
права́йдар |
права́йдары |
Р. |
права́йдара |
права́йдараў |
Д. |
права́йдару |
права́йдарам |
В. |
права́йдар |
права́йдары |
Т. |
права́йдарам |
права́йдарамі |
М. |
права́йдары |
права́йдарах |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
права́йдарскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
права́йдарскі |
права́йдарская |
права́йдарскае |
права́йдарскія |
Р. |
права́йдарскага |
права́йдарскай права́йдарскае |
права́йдарскага |
права́йдарскіх |
Д. |
права́йдарскаму |
права́йдарскай |
права́йдарскаму |
права́йдарскім |
В. |
права́йдарскі (неадуш.) права́йдарскага (адуш.) |
права́йдарскую |
права́йдарскае |
права́йдарскія (неадуш.) права́йдарскіх (адуш.) |
Т. |
права́йдарскім |
права́йдарскай права́йдарскаю |
права́йдарскім |
права́йдарскімі |
М. |
права́йдарскім |
права́йдарскай |
права́йдарскім |
права́йдарскіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
правакава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
правакава́нне |
Р. |
правакава́ння |
Д. |
правакава́нню |
В. |
правакава́нне |
Т. |
правакава́ннем |
М. |
правакава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
правакава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
правакава́ны |
правакава́ная |
правакава́нае |
правакава́ныя |
Р. |
правакава́нага |
правакава́най правакава́нае |
правакава́нага |
правакава́ных |
Д. |
правакава́наму |
правакава́най |
правакава́наму |
правакава́ным |
В. |
правакава́ны (неадуш.) правакава́нага (адуш.) |
правакава́ную |
правакава́нае |
правакава́ныя (неадуш.) правакава́ных (адуш.) |
Т. |
правакава́ным |
правакава́най правакава́наю |
правакава́ным |
правакава́нымі |
М. |
правакава́ным |
правакава́най |
правакава́ным |
правакава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
правакава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
правакава́ны |
правакава́ная |
правакава́нае |
правакава́ныя |
Р. |
правакава́нага |
правакава́най правакава́нае |
правакава́нага |
правакава́ных |
Д. |
правакава́наму |
правакава́най |
правакава́наму |
правакава́ным |
В. |
правакава́ны (неадуш.) правакава́нага (адуш.) |
правакава́ную |
правакава́нае |
правакава́ныя (неадуш.) правакава́ных (адуш.) |
Т. |
правакава́ным |
правакава́най правакава́наю |
правакава́ным |
правакава́нымі |
М. |
правакава́ным |
правакава́най |
правакава́ным |
правакава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
правакава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
праваку́ецца |
праваку́юцца |
Прошлы час |
м. |
правакава́ўся |
правакава́ліся |
ж. |
правакава́лася |
н. |
правакава́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
правакава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
праваку́ю |
праваку́ем |
2-я ас. |
праваку́еш |
праваку́еце |
3-я ас. |
праваку́е |
праваку́юць |
Прошлы час |
м. |
правакава́ў |
правакава́лі |
ж. |
правакава́ла |
н. |
правакава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
праваку́й |
праваку́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
праваку́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.