Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

крыні́чнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

крыні́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	крыні́чны	крыні́чная	крыні́чнае	крыні́чныя
Р.	крыні́чнага	крыні́чнай крыні́чнае	крыні́чнага	крыні́чных
Д.	крыні́чнаму	крыні́чнай	крыні́чнаму	крыні́чным
В.	крыні́чны (неадуш.) крыні́чнага (адуш.)	крыні́чную	крыні́чнае	крыні́чныя (неадуш.) крыні́чных (адуш.)
Т.	крыні́чным	крыні́чнай крыні́чнаю	крыні́чным	крыні́чнымі
М.	крыні́чным	крыні́чнай	крыні́чным	крыні́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Крыні́чны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

Крыні́чына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

крыні́чыць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

крыні́чышча

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Кры́нка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

кры́нкаўскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	кры́нкаўскі	кры́нкаўская	кры́нкаўскае	кры́нкаўскія
Р.	кры́нкаўскага	кры́нкаўскай кры́нкаўскае	кры́нкаўскага	кры́нкаўскіх
Д.	кры́нкаўскаму	кры́нкаўскай	кры́нкаўскаму	кры́нкаўскім
В.	кры́нкаўскі (неадуш.) кры́нкаўскага (адуш.)	кры́нкаўскую	кры́нкаўскае	кры́нкаўскія (неадуш.) кры́нкаўскіх (адуш.)
Т.	кры́нкаўскім	кры́нкаўскай кры́нкаўскаю	кры́нкаўскім	кры́нкаўскімі
М.	кры́нкаўскім	кры́нкаўскай	кры́нкаўскім	кры́нкаўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Кры́нкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

кры́нум

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum