маста́цкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
маста́цкі |
маста́цкая |
маста́цкае |
маста́цкія |
| Р. |
маста́цкага |
маста́цкай маста́цкае |
маста́цкага |
маста́цкіх |
| Д. |
маста́цкаму |
маста́цкай |
маста́цкаму |
маста́цкім |
| В. |
маста́цкі (неадуш.) маста́цкага (адуш.) |
маста́цкую |
маста́цкае |
маста́цкія (неадуш.) маста́цкіх (адуш.) |
| Т. |
маста́цкім |
маста́цкай маста́цкаю |
маста́цкім |
маста́цкімі |
| М. |
маста́цкім |
маста́цкай |
маста́цкім |
маста́цкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
маста́цтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
маста́цтва |
| Р. |
маста́цтва |
| Д. |
маста́цтву |
| В. |
маста́цтва |
| Т. |
маста́цтвам |
| М. |
маста́цтве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мастацтваве́д
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мастацтваве́д |
мастацтваве́ды |
| Р. |
мастацтваве́да |
мастацтваве́даў |
| Д. |
мастацтваве́ду |
мастацтваве́дам |
| В. |
мастацтваве́да |
мастацтваве́даў |
| Т. |
мастацтваве́дам |
мастацтваве́дамі |
| М. |
мастацтваве́дзе |
мастацтваве́дах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
мастацтвазна́вец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мастацтвазна́вец |
мастацтвазна́ўцы |
| Р. |
мастацтвазна́ўца |
мастацтвазна́ўцаў |
| Д. |
мастацтвазна́ўцу |
мастацтвазна́ўцам |
| В. |
мастацтвазна́ўца |
мастацтвазна́ўцаў |
| Т. |
мастацтвазна́ўцам |
мастацтвазна́ўцамі |
| М. |
мастацтвазна́ўцу |
мастацтвазна́ўцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мастацтвазна́ўства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
мастацтвазна́ўства |
| Р. |
мастацтвазна́ўства |
| Д. |
мастацтвазна́ўству |
| В. |
мастацтвазна́ўства |
| Т. |
мастацтвазна́ўствам |
| М. |
мастацтвазна́ўстве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мастацтвазна́ўца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мастацтвазна́ўца |
мастацтвазна́ўцы |
| Р. |
мастацтвазна́ўцы |
мастацтвазна́ўцаў |
| Д. |
мастацтвазна́ўцу |
мастацтвазна́ўцам |
| В. |
мастацтвазна́ўцу |
мастацтвазна́ўцаў |
| Т. |
мастацтвазна́ўцам |
мастацтвазна́ўцамі |
| М. |
мастацтвазна́ўцы |
мастацтвазна́ўцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.