Крушы́нка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
Крушы́нка | |
Крушы́нкі | |
Крушы́нцы | |
Крушы́нку | |
Крушы́нкай Крушы́нкаю |
|
Крушы́нцы |
Крушы́нка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
Крушы́нка | |
Крушы́нкі | |
Крушы́нцы | |
Крушы́нку | |
Крушы́нкай Крушы́нкаю |
|
Крушы́нцы |
крушы́ннік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
крушы́ннік | |
крушы́нніку | |
крушы́нніку | |
крушы́ннік | |
крушы́ннікам | |
крушы́нніку |
Крыніцы:
крушы́нны
прыметнік, адносны
крушы́нны | крушы́нная | крушы́ннае | крушы́нныя | |
крушы́ннага | крушы́ннай крушы́ннае |
крушы́ннага | крушы́нных | |
крушы́ннаму | крушы́ннай | крушы́ннаму | крушы́нным | |
крушы́нны ( крушы́ннага ( |
крушы́нную | крушы́ннае | крушы́нныя ( крушы́нных ( |
|
крушы́нным | крушы́ннай крушы́ннаю |
крушы́нным | крушы́ннымі | |
крушы́нным | крушы́ннай | крушы́нным | крушы́нных |
Крыніцы:
крушэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
крушэ́нне | |
крушэ́ння | |
крушэ́нню | |
крушэ́нне | |
крушэ́ннем | |
крушэ́нні |
Крыніцы: