Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Відлі́н

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Ві́длы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

віднава́та

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
віднава́та	-	-

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

віднава́ты

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	віднава́ты	віднава́тая	віднава́тае	віднава́тыя
Р.	віднава́тага	віднава́тай віднава́тае	віднава́тага	віднава́тых
Д.	віднава́таму	віднава́тай	віднава́таму	віднава́тым
В.	віднава́ты (неадуш.) віднава́тага (адуш.)	віднава́тую	віднава́тае	віднава́тыя (неадуш.) віднава́тых (адуш.)
Т.	віднава́тым	віднава́тай віднава́таю	віднава́тым	віднава́тымі
М.	віднава́тым	віднава́тай	віднава́тым	віднава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ві́днасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

відната́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

відне́нька

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
відне́нька	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

відне́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

відне́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ві́дніць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum