стамля́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
стамля́юся |
стамля́емся |
| 2-я ас. |
стамля́ешся |
стамля́ецеся |
| 3-я ас. |
стамля́ецца |
стамля́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
стамля́ўся |
стамля́ліся |
| ж. |
стамля́лася |
| н. |
стамля́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
стамля́йся |
стамля́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
стамля́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
стамля́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
стамля́ю |
стамля́ем |
| 2-я ас. |
стамля́еш |
стамля́еце |
| 3-я ас. |
стамля́е |
стамля́юць |
| Прошлы час |
| м. |
стамля́ў |
стамля́лі |
| ж. |
стамля́ла |
| н. |
стамля́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
стамля́й |
стамля́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
стамля́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Стампялі́шкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Стампялі́шкі |
| Р. |
Стампялі́шак Стампялі́шкаў |
| Д. |
Стампялі́шкам |
| В. |
Стампялі́шкі |
| Т. |
Стампялі́шкамі |
| М. |
Стампялі́шках |
Стамяро́ўшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Стамяро́ўшчына |
| Р. |
Стамяро́ўшчыны |
| Д. |
Стамяро́ўшчыне |
| В. |
Стамяро́ўшчыну |
| Т. |
Стамяро́ўшчынай Стамяро́ўшчынаю |
| М. |
Стамяро́ўшчыне |
ста́н
‘лагер, месца стаянкі; машына ці сістэма машын для апрацоўкі металу’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ста́н |
ста́ны |
| Р. |
ста́на |
ста́наў |
| Д. |
ста́ну |
ста́нам |
| В. |
ста́н |
ста́ны |
| Т. |
ста́нам |
ста́намі |
| М. |
ста́не |
ста́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ста́н
‘тулава, фігура; ліф; становішча; войска, адзін з ваюючых бакоў; катэгорыя дзеяслова’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ста́н |
ста́ны |
| Р. |
ста́ну |
ста́наў |
| Д. |
ста́ну |
ста́нам |
| В. |
ста́н |
ста́ны |
| Т. |
ста́нам |
ста́намі |
| М. |
ста́не |
ста́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Ста́н
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Ста́н |
| Р. |
Ста́на |
| Д. |
Ста́ну |
| В. |
Ста́н |
| Т. |
Ста́нам |
| М. |
Ста́не |
станавіта
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| станавіта |
станавіцей |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
станаві́тасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
станаві́тасць |
| Р. |
станаві́тасці |
| Д. |
станаві́тасці |
| В. |
станаві́тасць |
| Т. |
станаві́тасцю |
| М. |
станаві́тасці |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
станаві́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
станаві́ты |
станаві́тая |
станаві́тае |
станаві́тыя |
| Р. |
станаві́тага |
станаві́тай станаві́тае |
станаві́тага |
станаві́тых |
| Д. |
станаві́таму |
станаві́тай |
станаві́таму |
станаві́тым |
| В. |
станаві́ты (неадуш.) станаві́тага (адуш.) |
станаві́тую |
станаві́тае |
станаві́тыя (неадуш.) станаві́тых (адуш.) |
| Т. |
станаві́тым |
станаві́тай станаві́таю |
станаві́тым |
станаві́тымі |
| М. |
станаві́тым |
станаві́тай |
станаві́тым |
станаві́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.