Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

стамля́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. стамля́юся стамля́емся
2-я ас. стамля́ешся стамля́ецеся
3-я ас. стамля́ецца стамля́юцца
Прошлы час
м. стамля́ўся стамля́ліся
ж. стамля́лася
н. стамля́лася
Загадны лад
2-я ас. стамля́йся стамля́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час стамля́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

стамля́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. стамля́ю стамля́ем
2-я ас. стамля́еш стамля́еце
3-я ас. стамля́е стамля́юць
Прошлы час
м. стамля́ў стамля́лі
ж. стамля́ла
н. стамля́ла
Загадны лад
2-я ас. стамля́й стамля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час стамля́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Стампялі́шкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Стампялі́шкі
Р. Стампялі́шак
Стампялі́шкаў
Д. Стампялі́шкам
В. Стампялі́шкі
Т. Стампялі́шкамі
М. Стампялі́шках

Стамяро́ўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Стамяро́ўшчына
Р. Стамяро́ўшчыны
Д. Стамяро́ўшчыне
В. Стамяро́ўшчыну
Т. Стамяро́ўшчынай
Стамяро́ўшчынаю
М. Стамяро́ўшчыне

ста́н

‘лагер, месца стаянкі; машына ці сістэма машын для апрацоўкі металу’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ста́н ста́ны
Р. ста́на ста́наў
Д. ста́ну ста́нам
В. ста́н ста́ны
Т. ста́нам ста́намі
М. ста́не ста́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ста́н

‘тулава, фігура; ліф; становішча; войска, адзін з ваюючых бакоў; катэгорыя дзеяслова’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ста́н ста́ны
Р. ста́ну ста́наў
Д. ста́ну ста́нам
В. ста́н ста́ны
Т. ста́нам ста́намі
М. ста́не ста́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ста́н

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ста́н
Р. Ста́на
Д. Ста́ну
В. Ста́н
Т. Ста́нам
М. Ста́не

станавіта

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
станавіта станавіцей -

Крыніцы: piskunou2012.

станаві́тасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. станаві́тасць
Р. станаві́тасці
Д. станаві́тасці
В. станаві́тасць
Т. станаві́тасцю
М. станаві́тасці

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

станаві́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. станаві́ты станаві́тая станаві́тае станаві́тыя
Р. станаві́тага станаві́тай
станаві́тае
станаві́тага станаві́тых
Д. станаві́таму станаві́тай станаві́таму станаві́тым
В. станаві́ты (неадуш.)
станаві́тага (адуш.)
станаві́тую станаві́тае станаві́тыя (неадуш.)
станаві́тых (адуш.)
Т. станаві́тым станаві́тай
станаві́таю
станаві́тым станаві́тымі
М. станаві́тым станаві́тай станаві́тым станаві́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.