Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авджзнотуфыэ
абвгдеёжзклмнпрстўфхцчшэя

Рымкі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Рымкі́
Р. Рымко́ў
Д. Рымка́м
В. Рымкі́
Т. Рымка́мі
М. Рымка́х

ры́млянін

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ры́млянін ры́мляне
Р. ры́мляніна ры́млян
Д. ры́мляніну ры́млянам
В. ры́мляніна ры́млян
Т. ры́млянінам ры́млянамі
М. ры́мляніне ры́млянах

Крыніцы: nazounik2008, tsbm1984.

ры́млянка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ры́млянка ры́млянкі
Р. ры́млянкі ры́млянак
Д. ры́млянцы ры́млянкам
В. ры́млянку ры́млянак
Т. ры́млянкай
ры́млянкаю		 ры́млянкамі
М. ры́млянцы ры́млянках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

ры́мска-італі́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ры́мска-італі́йскі ры́мска-італі́йская ры́мска-італі́йскае ры́мска-італі́йскія
Р. ры́мска-італі́йскага ры́мска-італі́йскай
ры́мска-італі́йскае		 ры́мска-італі́йскага ры́мска-італі́йскіх
Д. ры́мска-італі́йскаму ры́мска-італі́йскай ры́мска-італі́йскаму ры́мска-італі́йскім
В. ры́мска-італі́йскі (неадуш.)
ры́мска-італі́йскага (адуш.)		 ры́мска-італі́йскую ры́мска-італі́йскае ры́мска-італі́йскія (неадуш.)
ры́мска-італі́йскіх (адуш.)
Т. ры́мска-італі́йскім ры́мска-італі́йскай
ры́мска-італі́йскаю		 ры́мска-італі́йскім ры́мска-італі́йскімі
М. ры́мска-італі́йскім ры́мска-італі́йскай ры́мска-італі́йскім ры́мска-італі́йскіх

Крыніцы: piskunou2012.

ры́мска-каталі́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ры́мска-каталі́цкі ры́мска-каталі́цкая ры́мска-каталі́цкае ры́мска-каталі́цкія
Р. ры́мска-каталі́цкага ры́мска-каталі́цкай
ры́мска-каталі́цкае		 ры́мска-каталі́цкага ры́мска-каталі́цкіх
Д. ры́мска-каталі́цкаму ры́мска-каталі́цкай ры́мска-каталі́цкаму ры́мска-каталі́цкім
В. ры́мска-каталі́цкі (неадуш.)
ры́мска-каталі́цкага (адуш.)		 ры́мска-каталі́цкую ры́мска-каталі́цкае ры́мска-каталі́цкія (неадуш.)
ры́мска-каталі́цкіх (адуш.)
Т. ры́мска-каталі́цкім ры́мска-каталі́цкай
ры́мска-каталі́цкаю		 ры́мска-каталі́цкім ры́мска-каталі́цкімі
М. ры́мска-каталі́цкім ры́мска-каталі́цкай ры́мска-каталі́цкім ры́мска-каталі́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

ры́мскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ры́мскі ры́мская ры́мскае ры́мскія
Р. ры́мскага ры́мскай
ры́мскае		 ры́мскага ры́мскіх
Д. ры́мскаму ры́мскай ры́мскаму ры́мскім
В. ры́мскі (неадуш.)
ры́мскага (адуш.)		 ры́мскую ры́мскае ры́мскія (неадуш.)
ры́мскіх (адуш.)
Т. ры́мскім ры́мскай
ры́мскаю		 ры́мскім ры́мскімі
М. ры́мскім ры́мскай ры́мскім ры́мскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

рымстава́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. рымсту́ю рымсту́ем
2-я ас. рымсту́еш рымсту́еце
3-я ас. рымсту́е рымсту́юць
Прошлы час
м. рымстава́ў рымстава́лі
ж. рымстава́ла
н. рымстава́ла
Загадны лад
2-я ас. рымсту́й рымсту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час рымстава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

ры́мсціцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ры́мшчуся ры́мсцімся
2-я ас. ры́мсцішся ры́мсціцеся
3-я ас. ры́мсціцца ры́мсцяцца
Прошлы час
м. ры́мсціўся ры́мсціліся
ж. ры́мсцілася
н. ры́мсцілася
Загадны лад
2-я ас. ры́мсціся ры́мсціцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час ры́мсцячыся

Крыніцы: piskunou2012.

ры́мсціць

‘чакаць, пільнаваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ры́мшчу ры́мсцім
2-я ас. ры́мсціш ры́мсціце
3-я ас. ры́мсціць ры́мсцяць
Прошлы час
м. ры́мсціў ры́мсцілі
ж. ры́мсціла
н. ры́мсціла
Загадны лад
2-я ас. ры́мсці ры́мсціце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ры́мсцячы

Крыніцы: piskunou2012.

Рыму́ні

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Рыму́ні
Р. Рыму́нь
Рыму́няў
Д. Рыму́ням
В. Рыму́ні
Т. Рыму́нямі
М. Рыму́нях