грамаме́тр
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
грамаме́тр |
грамаме́тры |
Р. |
грамаме́тра |
грамаме́траў |
Д. |
грамаме́тру |
грамаме́трам |
В. |
грамаме́тр |
грамаме́тры |
Т. |
грамаме́трам |
грамаме́трамі |
М. |
грамаме́тры |
грамаме́трах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
гра́мата
‘дакумент, пісьмо’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гра́мата |
гра́маты |
Р. |
гра́маты |
гра́мат |
Д. |
гра́маце |
гра́матам |
В. |
гра́мату |
гра́маты |
Т. |
гра́матай гра́матаю |
гра́матамі |
М. |
гра́маце |
гра́матах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гра́мата
‘уменне чытаць і пісаць’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
гра́мата |
Р. |
гра́маты |
Д. |
гра́маце |
В. |
гра́мату |
Т. |
гра́матай гра́матаю |
М. |
гра́маце |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
граматало́гія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
граматало́гія |
Р. |
граматало́гіі |
Д. |
граматало́гіі |
В. |
граматало́гію |
Т. |
граматало́гіяй граматало́гіяю |
М. |
граматало́гіі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
гра́матка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гра́матка |
гра́маткі |
Р. |
гра́маткі |
гра́матак |
Д. |
гра́матцы |
гра́маткам |
В. |
гра́матку |
гра́маткі |
Т. |
гра́маткай гра́маткаю |
гра́маткамі |
М. |
гра́матцы |
гра́матках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
гра́матна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
гра́матна |
гра́матней |
- |
гра́матнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
гра́матнасць |
Р. |
гра́матнасці |
Д. |
гра́матнасці |
В. |
гра́матнасць |
Т. |
гра́матнасцю |
М. |
гра́матнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
граматне́йшы
прыметнік, якасны, вышэйшая cтупень параўнання
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
граматне́йшы |
граматне́йшая |
граматне́йшае |
граматне́йшыя |
Р. |
граматне́йшага |
граматне́йшай граматне́йшае |
граматне́йшага |
граматне́йшых |
Д. |
граматне́йшаму |
граматне́йшай |
граматне́йшаму |
граматне́йшым |
В. |
граматне́йшы граматне́йшага |
граматне́йшую |
граматне́йшае |
граматне́йшыя |
Т. |
граматне́йшым |
граматне́йшай граматне́йшаю |
граматне́йшым |
граматне́йшымі |
М. |
граматне́йшым |
граматне́йшай |
граматне́йшым |
граматне́йшых |
гра́матны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
гра́матны |
гра́матная |
гра́матнае |
гра́матныя |
Р. |
гра́матнага |
гра́матнай гра́матнае |
гра́матнага |
гра́матных |
Д. |
гра́матнаму |
гра́матнай |
гра́матнаму |
гра́матным |
В. |
гра́матны (неадуш.) гра́матнага (адуш.) |
гра́матную |
гра́матнае |
гра́матныя (неадуш.) гра́матных (адуш.) |
Т. |
гра́матным |
гра́матнай гра́матнаю |
гра́матным |
гра́матнымі |
М. |
гра́матным |
гра́матнай |
гра́матным |
гра́матных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
грама́тык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
грама́тык |
грама́тыкі |
Р. |
грама́тыка |
грама́тыкаў |
Д. |
грама́тыку |
грама́тыкам |
В. |
грама́тыка |
грама́тыкаў |
Т. |
грама́тыкам |
грама́тыкамі |
М. |
грама́тыку |
грама́тыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.