Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

нака́тнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

нака́тны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	нака́тны	нака́тная	нака́тнае	нака́тныя
Р.	нака́тнага	нака́тнай нака́тнае	нака́тнага	нака́тных
Д.	нака́тнаму	нака́тнай	нака́тнаму	нака́тным
В.	нака́тны (неадуш.) нака́тнага (адуш.)	нака́тную	нака́тнае	нака́тныя (неадуш.) нака́тных (адуш.)
Т.	нака́тным	нака́тнай нака́тнаю	нака́тным	нака́тнымі
М.	нака́тным	нака́тнай	нака́тным	нака́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

нака́тчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

нака́тчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

накаўза́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

нака́ўт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

накаўтава́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	накаўтава́ны	накаўтава́ная	накаўтава́нае	накаўтава́ныя
Р.	накаўтава́нага	накаўтава́най накаўтава́нае	накаўтава́нага	накаўтава́ных
Д.	накаўтава́наму	накаўтава́най	накаўтава́наму	накаўтава́ным
В.	накаўтава́ны (неадуш.) накаўтава́нага (адуш.)	накаўтава́ную	накаўтава́нае	накаўтава́ныя (неадуш.) накаўтава́ных (адуш.)
Т.	накаўтава́ным	накаўтава́най накаўтава́наю	накаўтава́ным	накаўтава́нымі
М.	накаўтава́ным	накаўтава́най	накаўтава́ным	накаўтава́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

накаўтава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	накаўтава́ны	накаўтава́ная	накаўтава́нае	накаўтава́ныя
Р.	накаўтава́нага	накаўтава́най накаўтава́нае	накаўтава́нага	накаўтава́ных
Д.	накаўтава́наму	накаўтава́най	накаўтава́наму	накаўтава́ным
В.	накаўтава́ны (неадуш.) накаўтава́нага (адуш.)	накаўтава́ную	накаўтава́нае	накаўтава́ныя (неадуш.) накаўтава́ных (адуш.)
Т.	накаўтава́ным	накаўтава́най накаўтава́наю	накаўтава́ным	накаўтава́нымі
М.	накаўтава́ным	накаўтава́най	накаўтава́ным	накаўтава́ных

Кароткая форма: накаўтава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

накаўтава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	накаўтава́ны	накаўтава́ная	накаўтава́нае	накаўтава́ныя
Р.	накаўтава́нага	накаўтава́най накаўтава́нае	накаўтава́нага	накаўтава́ных
Д.	накаўтава́наму	накаўтава́най	накаўтава́наму	накаўтава́ным
В.	накаўтава́ны (неадуш.) накаўтава́нага (адуш.)	накаўтава́ную	накаўтава́нае	накаўтава́ныя (неадуш.) накаўтава́ных (адуш.)
Т.	накаўтава́ным	накаўтава́най накаўтава́наю	накаўтава́ным	накаўтава́нымі
М.	накаўтава́ным	накаўтава́най	накаўтава́ным	накаўтава́ных

Кароткая форма: накаўтава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

накаўтава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum