Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
аеёіоуыэюя

сла́ўкавіцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сла́ўкавіцкі сла́ўкавіцкая сла́ўкавіцкае сла́ўкавіцкія
Р. сла́ўкавіцкага сла́ўкавіцкай
сла́ўкавіцкае		 сла́ўкавіцкага сла́ўкавіцкіх
Д. сла́ўкавіцкаму сла́ўкавіцкай сла́ўкавіцкаму сла́ўкавіцкім
В. сла́ўкавіцкі (неадуш.)
сла́ўкавіцкага (адуш.)		 сла́ўкавіцкую сла́ўкавіцкае сла́ўкавіцкія (неадуш.)
сла́ўкавіцкіх (адуш.)
Т. сла́ўкавіцкім сла́ўкавіцкай
сла́ўкавіцкаю		 сла́ўкавіцкім сла́ўкавіцкімі
М. сла́ўкавіцкім сла́ўкавіцкай сла́ўкавіцкім сла́ўкавіцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Сла́ўкавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Сла́ўкавічы
Р. Сла́ўкавіч
Сла́ўкавічаў
Д. Сла́ўкавічам
В. Сла́ўкавічы
Т. Сла́ўкавічамі
М. Сла́ўкавічах

сла́ўленне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. сла́ўленне
Р. сла́ўлення
Д. сла́ўленню
В. сла́ўленне
Т. сла́ўленнем
М. сла́ўленні

Крыніцы: krapivabr2012.

слаўле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. слаўле́нне
Р. слаўле́ння
Д. слаўле́нню
В. слаўле́нне
Т. слаўле́ннем
М. слаўле́нні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

сла́ўна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
сла́ўна слаўне́й найслаўне́й

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Сла́ўнае

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. Сла́ўнае
Р. Сла́ўнага
Д. Сла́ўнаму
В. Сла́ўнае
Т. Сла́ўным
М. Сла́ўным

сла́ўнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. сла́ўнасць
Р. сла́ўнасці
Д. сла́ўнасці
В. сла́ўнасць
Т. сла́ўнасцю
М. сла́ўнасці

Крыніцы: piskunou2012.

сла́ўнаўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сла́ўнаўскі сла́ўнаўская сла́ўнаўскае сла́ўнаўскія
Р. сла́ўнаўскага сла́ўнаўскай
сла́ўнаўскае		 сла́ўнаўскага сла́ўнаўскіх
Д. сла́ўнаўскаму сла́ўнаўскай сла́ўнаўскаму сла́ўнаўскім
В. сла́ўнаўскі (неадуш.)
сла́ўнаўскага (адуш.)		 сла́ўнаўскую сла́ўнаўскае сла́ўнаўскія (неадуш.)
сла́ўнаўскіх (адуш.)
Т. сла́ўнаўскім сла́ўнаўскай
сла́ўнаўскаю		 сла́ўнаўскім сла́ўнаўскімі
М. сла́ўнаўскім сла́ўнаўскай сла́ўнаўскім сла́ўнаўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Сла́ўная

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
ж.
Н. Сла́ўная
Р. Сла́ўнай
Д. Сла́ўнай
В. Сла́ўную
Т. Сла́ўнай
Сла́ўнаю
М. Сла́ўнай

слаўне́йшы

прыметнік, якасны, вышэйшая cтупень параўнання

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. слаўне́йшы слаўне́йшая слаўне́йшае слаўне́йшыя
Р. слаўне́йшага слаўне́йшай
слаўне́йшае		 слаўне́йшага слаўне́йшых
Д. слаўне́йшаму слаўне́йшай слаўне́йшаму слаўне́йшым
В. слаўне́йшы (неадуш.)
слаўне́йшага (адуш.)		 слаўне́йшую слаўне́йшае слаўне́йшыя (неадуш.)
слаўне́йшых (адуш.)
Т. слаўне́йшым слаўне́йшай
слаўне́йшаю		 слаўне́йшым слаўне́йшымі
М. слаўне́йшым слаўне́йшай слаўне́йшым слаўне́йшых

Крыніцы: piskunou2012.