Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агеёжзілоруыэюя’
абвгдеёжзійклмнпрстуўхцчшюя

барка́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. барка́сны барка́сная барка́снае барка́сныя
Р. барка́снага барка́снай
барка́снае		 барка́снага барка́сных
Д. барка́снаму барка́снай барка́снаму барка́сным
В. барка́сны (неадуш.)
барка́снага (адуш.)		 барка́сную барка́снае барка́сныя (неадуш.)
барка́сных (адуш.)
Т. барка́сным барка́снай
барка́снаю		 барка́сным барка́снымі
М. барка́сным барка́снай барка́сным барка́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Баркаўцы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Баркаўцы́
Р. Баркаўцо́ў
Д. Баркаўца́м
В. Баркаўцы́
Т. Баркаўца́мі
М. Баркаўца́х

Ба́ркаўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ба́ркаўшчына
Р. Ба́ркаўшчыны
Д. Ба́ркаўшчыне
В. Ба́ркаўшчыну
Т. Ба́ркаўшчынай
Ба́ркаўшчынаю
М. Ба́ркаўшчыне

баркенці́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. баркенці́на баркенці́ны
Р. баркенці́ны баркенці́н
Д. баркенці́не баркенці́нам
В. баркенці́ну баркенці́ны
Т. баркенці́най
баркенці́наю		 баркенці́намі
М. баркенці́не баркенці́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Баркі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Баркі́
Р. Барко́ў
Д. Барка́м
В. Баркі́
Т. Барка́мі
М. Барка́х

баркла́й

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. баркла́й баркла́і
Р. баркла́я баркла́яў
Д. баркла́ю баркла́ям
В. баркла́й баркла́і
Т. баркла́ем баркла́ямі
М. баркла́і баркла́ях

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Барко́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Барко́ва
Р. Барко́ва
Д. Барко́ву
В. Барко́ва
Т. Барко́вам
М. Барко́ве

Барко́ўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Барко́ўшчына
Р. Барко́ўшчыны
Д. Барко́ўшчыне
В. Барко́ўшчыну
Т. Барко́ўшчынай
Барко́ўшчынаю
М. Барко́ўшчыне

барку́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. барку́н
Р. баркуну́
Д. баркуну́
В. барку́н
Т. баркуно́м
М. баркуне́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

баркуно́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. баркуно́вы баркуно́вая баркуно́вае баркуно́выя
Р. баркуно́вага баркуно́вай
баркуно́вае		 баркуно́вага баркуно́вых
Д. баркуно́ваму баркуно́вай баркуно́ваму баркуно́вым
В. баркуно́вы (неадуш.)
баркуно́вага (адуш.)		 баркуно́вую баркуно́вае баркуно́выя (неадуш.)
баркуно́вых (адуш.)
Т. баркуно́вым баркуно́вай
баркуно́ваю		 баркуно́вым баркуно́вымі
М. баркуно́вым баркуно́вай баркуно́вым баркуно́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.