накарчава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
накарчава́ны |
накарчава́ная |
накарчава́нае |
накарчава́ныя |
| Р. |
накарчава́нага |
накарчава́най накарчава́нае |
накарчава́нага |
накарчава́ных |
| Д. |
накарчава́наму |
накарчава́най |
накарчава́наму |
накарчава́ным |
| В. |
накарчава́ны (неадуш.) накарчава́нага (адуш.) |
накарчава́ную |
накарчава́нае |
накарчава́ныя (неадуш.) накарчава́ных (адуш.) |
| Т. |
накарчава́ным |
накарчава́най накарчава́наю |
накарчава́ным |
накарчава́нымі |
| М. |
накарчава́ным |
накарчава́най |
накарчава́ным |
накарчава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
накарчава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
накарчава́ны |
накарчава́ная |
накарчава́нае |
накарчава́ныя |
| Р. |
накарчава́нага |
накарчава́най накарчава́нае |
накарчава́нага |
накарчава́ных |
| Д. |
накарчава́наму |
накарчава́най |
накарчава́наму |
накарчава́ным |
| В. |
накарчава́ны (неадуш.) накарчава́нага (адуш.) |
накарчава́ную |
накарчава́нае |
накарчава́ныя (неадуш.) накарчава́ных (адуш.) |
| Т. |
накарчава́ным |
накарчава́най накарчава́наю |
накарчава́ным |
накарчава́нымі |
| М. |
накарчава́ным |
накарчава́най |
накарчава́ным |
накарчава́ных |
Кароткая форма: накарчава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
накарчава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
накарчу́ю |
накарчу́ем |
| 2-я ас. |
накарчу́еш |
накарчу́еце |
| 3-я ас. |
накарчу́е |
накарчу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
накарчава́ў |
накарчава́лі |
| ж. |
накарчава́ла |
| н. |
накарчава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
накарчу́й |
накарчу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
накарчава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
накарчо́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
накарчо́ўваецца |
накарчо́ўваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
накарчо́ўваўся |
накарчо́ўваліся |
| ж. |
накарчо́ўвалася |
| н. |
накарчо́ўвалася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
накарчо́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
накарчо́ўваю |
накарчо́ўваем |
| 2-я ас. |
накарчо́ўваеш |
накарчо́ўваеце |
| 3-я ас. |
накарчо́ўвае |
накарчо́ўваюць |
| Прошлы час |
| м. |
накарчо́ўваў |
накарчо́ўвалі |
| ж. |
накарчо́ўвала |
| н. |
накарчо́ўвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
накарчо́ўвай |
накарчо́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
накарчо́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
накарыста́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
накарыста́юся |
накарыста́емся |
| 2-я ас. |
накарыста́ешся |
накарыста́ецеся |
| 3-я ас. |
накарыста́ецца |
накарыста́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
накарыста́ўся |
накарыста́ліся |
| ж. |
накарыста́лася |
| н. |
накарыста́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
накарыста́йся |
накарыста́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
накарыста́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
накарэ́ласць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
накарэ́ласць |
| Р. |
накарэ́ласці |
| Д. |
накарэ́ласці |
| В. |
накарэ́ласць |
| Т. |
накарэ́ласцю |
| М. |
накарэ́ласці |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
накарэ́лы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
накарэ́лы |
накарэ́лая |
накарэ́лае |
накарэ́лыя |
| Р. |
накарэ́лага |
накарэ́лай накарэ́лае |
накарэ́лага |
накарэ́лых |
| Д. |
накарэ́ламу |
накарэ́лай |
накарэ́ламу |
накарэ́лым |
| В. |
накарэ́лы (неадуш.) накарэ́лага (адуш.) |
накарэ́лую |
накарэ́лае |
накарэ́лыя (неадуш.) накарэ́лых (адуш.) |
| Т. |
накарэ́лым |
накарэ́лай накарэ́лаю |
накарэ́лым |
накарэ́лымі |
| М. |
накарэ́лым |
накарэ́лай |
накарэ́лым |
накарэ́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
накарэ́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
накарэ́е |
накарэ́юць |
| Прошлы час |
| м. |
накарэ́ў |
накарэ́лі |
| ж. |
накарэ́ла |
| н. |
накарэ́ла |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
накасава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
накасава́ны |
накасава́ная |
накасава́нае |
накасава́ныя |
| Р. |
накасава́нага |
накасава́най накасава́нае |
накасава́нага |
накасава́ных |
| Д. |
накасава́наму |
накасава́най |
накасава́наму |
накасава́ным |
| В. |
накасава́ны (неадуш.) накасава́нага (адуш.) |
накасава́ную |
накасава́нае |
накасава́ныя (неадуш.) накасава́ных (адуш.) |
| Т. |
накасава́ным |
накасава́най накасава́наю |
накасава́ным |
накасава́нымі |
| М. |
накасава́ным |
накасава́най |
накасава́ным |
накасава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.