марына́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
марына́д |
марына́ды |
| Р. |
марына́ду |
марына́даў |
| Д. |
марына́ду |
марына́дам |
| В. |
марына́д |
марына́ды |
| Т. |
марына́дам |
марына́дамі |
| М. |
марына́дзе |
марына́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
марына́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
марына́дны |
марына́дная |
марына́днае |
марына́дныя |
| Р. |
марына́днага |
марына́днай марына́днае |
марына́днага |
марына́дных |
| Д. |
марына́днаму |
марына́днай |
марына́днаму |
марына́дным |
| В. |
марына́дны (неадуш.) марына́днага (адуш.) |
марына́дную |
марына́днае |
марына́дныя (неадуш.) марына́дных (адуш.) |
| Т. |
марына́дным |
марына́днай марына́днаю |
марына́дным |
марына́днымі |
| М. |
марына́дным |
марына́днай |
марына́дным |
марына́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Марынапо́лле
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Марынапо́лле |
| Р. |
Марынапо́лля |
| Д. |
Марынапо́ллю |
| В. |
Марынапо́лле |
| Т. |
Марынапо́ллем |
| М. |
Марынапо́ллі |
марына́рачка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
марына́рачка |
марына́рачкі |
| Р. |
марына́рачкі |
марына́рачак |
| Д. |
марына́рачцы |
марына́рачкам |
| В. |
марына́рачку |
марына́рачкі |
| Т. |
марына́рачкай марына́рачкаю |
марына́рачкамі |
| М. |
марына́рачцы |
марына́рачках |
Крыніцы:
piskunou2012.
марына́рка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
марына́рка |
марына́ркі |
| Р. |
марына́ркі |
марына́рак |
| Д. |
марына́рцы |
марына́ркам |
| В. |
марына́рку |
марына́ркі |
| Т. |
марына́ркай марына́ркаю |
марына́ркамі |
| М. |
марына́рцы |
марына́рках |
Крыніцы:
piskunou2012.
марыні́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
марыні́зм |
| Р. |
марыні́зму |
| Д. |
марыні́зму |
| В. |
марыні́зм |
| Т. |
марыні́змам |
| М. |
марыні́зме |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
марыні́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
марыні́ст |
марыні́сты |
| Р. |
марыні́ста |
марыні́стаў |
| Д. |
марыні́сту |
марыні́стам |
| В. |
марыні́ста |
марыні́стаў |
| Т. |
марыні́стам |
марыні́стамі |
| М. |
марыні́сце |
марыні́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
марыні́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
марыні́стка |
марыні́сткі |
| Р. |
марыні́сткі |
марыні́стак |
| Д. |
марыні́стцы |
марыні́сткам |
| В. |
марыні́стку |
марыні́стак |
| Т. |
марыні́сткай марыні́сткаю |
марыні́сткамі |
| М. |
марыні́стцы |
марыні́стках |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.