Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
ажоуыэ

прамянё́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прамянё́вы прамянё́вая прамянё́вае прамянё́выя
Р. прамянё́вага прамянё́вай
прамянё́вае		 прамянё́вага прамянё́вых
Д. прамянё́ваму прамянё́вай прамянё́ваму прамянё́вым
В. прамянё́вы (неадуш.)
прамянё́вага (адуш.)		 прамянё́вую прамянё́вае прамянё́выя (неадуш.)
прамянё́вых (адуш.)
Т. прамянё́вым прамянё́вай
прамянё́ваю		 прамянё́вым прамянё́вымі
М. прамянё́вым прамянё́вай прамянё́вым прамянё́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прамяні́ста

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
прамяні́ста прамяні́сцей -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

прамяні́стасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. прамяні́стасць
Р. прамяні́стасці
Д. прамяні́стасці
В. прамяні́стасць
Т. прамяні́стасцю
М. прамяні́стасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прамяні́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прамяні́сты прамяні́стая прамяні́стае прамяні́стыя
Р. прамяні́стага прамяні́стай
прамяні́стае		 прамяні́стага прамяні́стых
Д. прамяні́стаму прамяні́стай прамяні́стаму прамяні́стым
В. прамяні́сты (неадуш.)
прамяні́стага (адуш.)		 прамяні́стую прамяні́стае прамяні́стыя (неадуш.)
прамяні́стых (адуш.)
Т. прамяні́стым прамяні́стай
прамяні́стаю		 прамяні́стым прамяні́стымі
М. прамяні́стым прамяні́стай прамяні́стым прамяні́стых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прамяні́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. праме́ніцца праме́няцца
Прошлы час
м. прамяні́ўся прамяні́ліся
ж. прамяні́лася
н. прамяні́лася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прамяні́ць

дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. праме́ніць праме́няць
Прошлы час
м. прамяні́ў прамяні́лі
ж. прамяні́ла
н. прамяні́ла

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Прамя́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Прамя́ны
Р. Прамя́н
Прамя́наў
Д. Прамя́нам
В. Прамя́ны
Т. Прамя́намі
М. Прамя́нах

прамяня́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прамяня́ны прамяня́ная прамяня́нае прамяня́ныя
Р. прамяня́нага прамяня́най
прамяня́нае		 прамяня́нага прамяня́ных
Д. прамяня́наму прамяня́най прамяня́наму прамяня́ным
В. прамяня́ны (неадуш.)
прамяня́нага (адуш.)		 прамяня́ную прамяня́нае прамяня́ныя (неадуш.)
прамяня́ных (адуш.)
Т. прамяня́ным прамяня́най
прамяня́наю		 прамяня́ным прамяня́нымі
М. прамяня́ным прамяня́най прамяня́ным прамяня́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прамяня́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прамяня́ны прамяня́ная прамяня́нае прамяня́ныя
Р. прамяня́нага прамяня́най
прамяня́нае		 прамяня́нага прамяня́ных
Д. прамяня́наму прамяня́най прамяня́наму прамяня́ным
В. прамяня́ны (неадуш.)
прамяня́нага (адуш.)		 прамяня́ную прамяня́нае прамяня́ныя (неадуш.)
прамяня́ных (адуш.)
Т. прамяня́ным прамяня́най
прамяня́наю		 прамяня́ным прамяня́нымі
М. прамяня́ным прамяня́най прамяня́ным прамяня́ных

Кароткая форма: прамяня́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прамяня́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прамяня́ю прамяня́ем
2-я ас. прамяня́еш прамяня́еце
3-я ас. прамяня́е прамяня́юць
Прошлы час
м. прамяня́ў прамяня́лі
ж. прамяня́ла
н. прамяня́ла
Загадны лад
2-я ас. прамяня́й прамяня́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час прамяня́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.