правага́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
правага́юся |
правага́емся |
2-я ас. |
правага́ешся |
правага́ецеся |
3-я ас. |
правага́ецца |
правага́юцца |
Прошлы час |
м. |
правага́ўся |
правага́ліся |
ж. |
правага́лася |
н. |
правага́лася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
правага́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
правага́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
правага́ю |
правага́ем |
2-я ас. |
правага́еш |
правага́еце |
3-я ас. |
правага́е |
правага́юць |
Прошлы час |
м. |
правага́ў |
правага́лі |
ж. |
правага́ла |
н. |
правага́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
правага́й |
правага́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
правага́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
правагегелья́нец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
правагегелья́нец |
правагегелья́нцы |
Р. |
правагегелья́нца |
правагегелья́нцаў |
Д. |
правагегелья́нцу |
правагегелья́нцам |
В. |
правагегелья́нца |
правагегелья́нцаў |
Т. |
правагегелья́нцам |
правагегелья́нцамі |
М. |
правагегелья́нцу |
правагегелья́нцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012.
правада́ўства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
правада́ўства |
Р. |
правада́ўства |
Д. |
правада́ўству |
В. |
правада́ўства |
Т. |
правада́ўствам |
М. |
правада́ўстве |
Крыніцы:
piskunou2012.
правада́ўца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
правада́ўца |
правадаўцы |
Р. |
правадаўцы |
правадаўцаў |
Д. |
правадаўцу |
правадаўцам |
В. |
правадаўцу |
правадаўцаў |
Т. |
правадаўцам |
правадаўцамі |
М. |
правадаўцы |
правадаўцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
правадзе́йнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
правадзе́йнасць |
Р. |
правадзе́йнасці |
Д. |
правадзе́йнасці |
В. |
правадзе́йнасць |
Т. |
правадзе́йнасцю |
М. |
правадзе́йнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
правадзе́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
правадзе́йны |
правадзе́йная |
правадзе́йнае |
правадзе́йныя |
Р. |
правадзе́йнага |
правадзе́йнай правадзе́йнае |
правадзе́йнага |
правадзе́йных |
Д. |
правадзе́йнаму |
правадзе́йнай |
правадзе́йнаму |
правадзе́йным |
В. |
правадзе́йны (неадуш.) правадзе́йнага (адуш.) |
правадзе́йную |
правадзе́йнае |
правадзе́йныя (неадуш.) правадзе́йных (адуш.) |
Т. |
правадзе́йным |
правадзе́йнай правадзе́йнаю |
правадзе́йным |
правадзе́йнымі |
М. |
правадзе́йным |
правадзе́йнай |
правадзе́йным |
правадзе́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.