мно́жыльны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
мно́жыльны |
мно́жыльная |
мно́жыльнае |
мно́жыльныя |
| Р. |
мно́жыльнага |
мно́жыльнай мно́жыльнае |
мно́жыльнага |
мно́жыльных |
| Д. |
мно́жыльнаму |
мно́жыльнай |
мно́жыльнаму |
мно́жыльным |
| В. |
мно́жыльны (неадуш.) мно́жыльнага (адуш.) |
мно́жыльную |
мно́жыльнае |
мно́жыльныя (неадуш.) мно́жыльных (адуш.) |
| Т. |
мно́жыльным |
мно́жыльнай мно́жыльнаю |
мно́жыльным |
мно́жыльнымі |
| М. |
мно́жыльным |
мно́жыльнай |
мно́жыльным |
мно́жыльных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
мно́жымае
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
| н. |
| Н. |
мно́жымае |
| Р. |
мно́жымага |
| Д. |
мно́жымаму |
| В. |
мно́жымае |
| Т. |
мно́жымым |
| М. |
мно́жымым |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мно́жымы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
мно́жымы |
мно́жымая |
мно́жымае |
мно́жымыя |
| Р. |
мно́жымага |
мно́жымай мно́жымае |
мно́жымага |
мно́жымых |
| Д. |
мно́жымаму |
мно́жымай |
мно́жымаму |
мно́жымым |
| В. |
мно́жымы (неадуш.) мно́жымага (адуш.) |
мно́жымую |
мно́жымае |
мно́жымыя (неадуш.) мно́жымых (адуш.) |
| Т. |
мно́жымым |
мно́жымай мно́жымаю |
мно́жымым |
мно́жымымі |
| М. |
мно́жымым |
мно́жымай |
мно́жымым |
мно́жымых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
мно́жыцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
мно́жыцца |
мно́жацца |
| Прошлы час |
| м. |
мно́жыўся |
мно́жыліся |
| ж. |
мно́жылася |
| н. |
мно́жылася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мно́жыць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
мно́жу |
мно́жым |
| 2-я ас. |
мно́жыш |
мно́жыце |
| 3-я ас. |
мно́жыць |
мно́жаць |
| Прошлы час |
| м. |
мно́жыў |
мно́жылі |
| ж. |
мно́жыла |
| н. |
мно́жыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
мно́ж |
мно́жце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
мно́жачы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мно́ства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мно́ства |
мно́ствы |
| Р. |
мно́ства |
мно́стваў |
| Д. |
мно́ству |
мно́ствам |
| В. |
мно́ства |
мно́ствы |
| Т. |
мно́ствам |
мно́ствамі |
| М. |
мно́стве |
мно́ствах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Мню́та
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Мню́та |
| Р. |
Мню́та |
| Д. |
Мню́ту |
| В. |
Мню́та |
| Т. |
Мню́там |
| М. |
Мню́це |
Мнюхі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Мнюхі́ |
| Р. |
Мнюхо́ў |
| Д. |
Мнюха́м |
| В. |
Мнюхі́ |
| Т. |
Мнюха́мі |
| М. |
Мнюха́х |