Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

вае́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

ваенка́м

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

ваенкама́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ваенка́маўскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ваенка́маўскі	ваенка́маўская	ваенка́маўскае	ваенка́маўскія
Р.	ваенка́маўскага	ваенка́маўскай ваенка́маўскае	ваенка́маўскага	ваенка́маўскіх
Д.	ваенка́маўскаму	ваенка́маўскай	ваенка́маўскаму	ваенка́маўскім
В.	ваенка́маўскі (неадуш.) ваенка́маўскага (адуш.)	ваенка́маўскую	ваенка́маўскае	ваенка́маўскія (неадуш.) ваенка́маўскіх (адуш.)
Т.	ваенка́маўскім	ваенка́маўскай ваенка́маўскаю	ваенка́маўскім	ваенка́маўскімі
М.	ваенка́маўскім	ваенка́маўскай	ваенка́маўскім	ваенка́маўскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

ваенкама́цкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ваенкама́цкі	ваенкама́цкая	ваенкама́цкае	ваенкама́цкія
Р.	ваенкама́цкага	ваенкама́цкай ваенкама́цкае	ваенкама́цкага	ваенкама́цкіх
Д.	ваенкама́цкаму	ваенкама́цкай	ваенкама́цкаму	ваенкама́цкім
В.	ваенкама́цкі (неадуш.) ваенкама́цкага (адуш.)	ваенкама́цкую	ваенкама́цкае	ваенкама́цкія (неадуш.) ваенкама́цкіх (адуш.)
Т.	ваенкама́цкім	ваенкама́цкай ваенкама́цкаю	ваенкама́цкім	ваенкама́цкімі
М.	ваенкама́цкім	ваенкама́цкай	ваенкама́цкім	ваенкама́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ваенка́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

ваенма́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

ваеннаабавя́заны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ваеннаабавя́заны	ваеннаабавя́заная	ваеннаабавя́занае	ваеннаабавя́заныя
Р.	ваеннаабавя́занага	ваеннаабавя́занай ваеннаабавя́занае	ваеннаабавя́занага	ваеннаабавя́заных
Д.	ваеннаабавя́занаму	ваеннаабавя́занай	ваеннаабавя́занаму	ваеннаабавя́заным
В.	ваеннаабавя́заны (неадуш.) ваеннаабавя́занага (адуш.)	ваеннаабавя́заную	ваеннаабавя́занае	ваеннаабавя́заныя (неадуш.) ваеннаабавя́заных (адуш.)
Т.	ваеннаабавя́заным	ваеннаабавя́занай ваеннаабавя́занаю	ваеннаабавя́заным	ваеннаабавя́занымі
М.	ваеннаабавя́заным	ваеннаабавя́занай	ваеннаабавя́заным	ваеннаабавя́заных

Крыніцы: piskunou2012.

ваеннаабавя́заны

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

	адз.		мн.
	м.	ж.	-
Н.	ваеннаабавя́заны	ваеннаабавя́заная	ваеннаабавя́заныя
Р.	ваеннаабавя́занага	ваеннаабавя́занай	ваеннаабавя́заных
Д.	ваеннаабавя́занаму	ваеннаабавя́занай	ваеннаабавя́заным
В.	ваеннаабавя́занага	ваеннаабавя́заную	ваеннаабавя́заных
Т.	ваеннаабавя́заным	ваеннаабавя́занай ваеннаабавя́занаю	ваеннаабавя́занымі
М.	ваеннаабавя́заным	ваеннаабавя́занай	ваеннаабавя́заных

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ваеннаабаро́нчы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ваеннаабаро́нчы	ваеннаабаро́нчая	ваеннаабаро́нчае	ваеннаабаро́нчыя
Р.	ваеннаабаро́нчага	ваеннаабаро́нчай ваеннаабаро́нчае	ваеннаабаро́нчага	ваеннаабаро́нчых
Д.	ваеннаабаро́нчаму	ваеннаабаро́нчай	ваеннаабаро́нчаму	ваеннаабаро́нчым
В.	ваеннаабаро́нчы (неадуш.)	ваеннаабаро́нчую	ваеннаабаро́нчае	ваеннаабаро́нчыя (неадуш.)
Т.	ваеннаабаро́нчым	ваеннаабаро́нчай ваеннаабаро́нчаю	ваеннаабаро́нчым	ваеннаабаро́нчымі
М.	ваеннаабаро́нчым	ваеннаабаро́нчай	ваеннаабаро́нчым	ваеннаабаро́нчых

Крыніцы: prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Verbum