Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абгеёжзіклнорсухцшыэюя’

марцыпа́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. марцыпа́н марцыпа́ны
Р. марцыпа́на марцыпа́наў
Д. марцыпа́ну марцыпа́нам
В. марцыпа́н марцыпа́ны
Т. марцыпа́нам марцыпа́намі
М. марцыпа́не марцыпа́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

марцыпа́навы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. марцыпа́навы марцыпа́навая марцыпа́навае марцыпа́навыя
Р. марцыпа́навага марцыпа́навай
марцыпа́навае		 марцыпа́навага марцыпа́навых
Д. марцыпа́наваму марцыпа́навай марцыпа́наваму марцыпа́навым
В. марцыпа́навы (неадуш.)
марцыпа́навага (адуш.)		 марцыпа́навую марцыпа́навае марцыпа́навыя (неадуш.)
марцыпа́навых (адуш.)
Т. марцыпа́навым марцыпа́навай
марцыпа́наваю		 марцыпа́навым марцыпа́навымі
М. марцыпа́навым марцыпа́навай марцыпа́навым марцыпа́навых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Марцья́навічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Марцья́навічы
Р. Марцья́навіч
Марцья́навічаў
Д. Марцья́навічам
В. Марцья́навічы
Т. Марцья́навічамі
М. Марцья́навічах

Марцюхо́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Марцюхо́ва
Р. Марцюхо́ва
Д. Марцюхо́ву
В. Марцюхо́ва
Т. Марцюхо́вам
М. Марцюхо́ве

Марцюшы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Марцюшы́
Р. Марцюшо́ў
Д. Марцюша́м
В. Марцюшы́
Т. Марцюша́мі
М. Марцюша́х

Марця́наўцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Марця́наўцы
Р. Марця́наўцаў
Д. Марця́наўцам
В. Марця́наўцы
Т. Марця́наўцамі
М. Марця́наўцах

Ма́рчанкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ма́рчанкі
Р. Ма́рчанак
Ма́рчанкаў
Д. Ма́рчанкам
В. Ма́рчанкі
Т. Ма́рчанкамі
М. Ма́рчанках

Марчо́нкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Марчо́нкі
Р. Марчо́нак
Марчо́нкаў
Д. Марчо́нкам
В. Марчо́нкі
Т. Марчо́нкамі
М. Марчо́нках

марчы́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. марчу́ся марчы́мся
2-я ас. марчы́шся марчыце́ся
3-я ас. марчы́цца марча́цца
Прошлы час
м. марчы́ўся марчы́ліся
ж. марчы́лася
н. марчы́лася
Загадны лад
2-я ас. марчы́ся марчы́цеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час марчачы́ся

Крыніцы: piskunou2012.

ма́рчыць

‘мары´ць каго-небудзь тугою, сумам’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ма́рчу ма́рчым
2-я ас. ма́рчыш ма́рчыце
3-я ас. ма́рчыць ма́рчаць
Прошлы час
м. ма́рчыў ма́рчылі
ж. ма́рчыла
н. ма́рчыла
Загадны лад
2-я ас. ма́рчы ма́рчыце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ма́рчачы

Крыніцы: piskunou2012.