прамтава́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прамтава́рны |
прамтава́рная |
прамтава́рнае |
прамтава́рныя |
| Р. |
прамтава́рнага |
прамтава́рнай прамтава́рнае |
прамтава́рнага |
прамтава́рных |
| Д. |
прамтава́рнаму |
прамтава́рнай |
прамтава́рнаму |
прамтава́рным |
| В. |
прамтава́рны (неадуш.) прамтава́рнага (адуш.) |
прамтава́рную |
прамтава́рнае |
прамтава́рныя (неадуш.) прамтава́рных (адуш.) |
| Т. |
прамтава́рным |
прамтава́рнай прамтава́рнаю |
прамтава́рным |
прамтава́рнымі |
| М. |
прамтава́рным |
прамтава́рнай |
прамтава́рным |
прамтава́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прамтава́ры
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
прамтава́ры |
| Р. |
прамтава́раў |
| Д. |
прамтава́рам |
| В. |
прамтава́ры |
| Т. |
прамтава́рамі |
| М. |
прамтава́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
праму́дра
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| праму́дра |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
прамудрава́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прамудру́ю |
прамудру́ем |
| 2-я ас. |
прамудру́еш |
прамудру́еце |
| 3-я ас. |
прамудру́е |
прамудру́юць |
| Прошлы час |
| м. |
прамудрава́ў |
прамудрава́лі |
| ж. |
прамудрава́ла |
| н. |
прамудрава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прамудру́й |
прамудру́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прамудрава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
праму́драсць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
праму́драсць |
| Р. |
праму́драсці |
| Д. |
праму́драсці |
| В. |
праму́драсць |
| Т. |
праму́драсцю |
| М. |
праму́драсці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
праму́дры
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
праму́дры |
праму́драя |
праму́драе |
праму́дрыя |
| Р. |
праму́драга |
праму́драй праму́драе |
праму́драга |
праму́дрых |
| Д. |
праму́драму |
праму́драй |
праму́драму |
праму́дрым |
| В. |
праму́дры (неадуш.) праму́драга (адуш.) |
праму́друю |
праму́драе |
праму́дрыя (неадуш.) праму́дрых (адуш.) |
| Т. |
праму́дрым |
праму́драй праму́драю |
праму́дрым |
праму́дрымі |
| М. |
праму́дрым |
праму́драй |
праму́дрым |
праму́дрых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
праму́льваць
‘сціраць скуру да крыві (прамульваць спіну)’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
праму́льваю |
праму́льваем |
| 2-я ас. |
праму́льваеш |
праму́льваеце |
| 3-я ас. |
праму́львае |
праму́льваюць |
| Прошлы час |
| м. |
праму́льваў |
праму́львалі |
| ж. |
праму́львала |
| н. |
праму́львала |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
праму́льваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
прамульга́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прамульга́цыя |
| Р. |
прамульга́цыі |
| Д. |
прамульга́цыі |
| В. |
прамульга́цыю |
| Т. |
прамульга́цыяй прамульга́цыяю |
| М. |
прамульга́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
праму́ляны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
праму́ляны |
праму́ляная |
праму́лянае |
праму́ляныя |
| Р. |
праму́лянага |
праму́лянай праму́лянае |
праму́лянага |
праму́ляных |
| Д. |
праму́лянаму |
праму́лянай |
праму́лянаму |
праму́ляным |
| В. |
праму́ляны (неадуш.) праму́лянага (адуш.) |
праму́ляную |
праму́лянае |
праму́ляныя (неадуш.) праму́ляных (адуш.) |
| Т. |
праму́ляным |
праму́лянай праму́лянаю |
праму́ляным |
праму́лянымі |
| М. |
праму́ляным |
праму́лянай |
праму́ляным |
праму́ляных |
Крыніцы:
piskunou2012.