чапуры́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| чапуру́ | чапуры́м | |
| чапуры́ш | чапурыце́ | |
| чапуры́ць | чапура́ць | |
| Прошлы час | ||
| чапуры́ў | чапуры́лі | |
| чапуры́ла | ||
| чапуры́ла | ||
| Загадны лад | ||
| чапуры́ | чапуры́це | |
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Скарачэннічапурэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| чапурэ́нне | |
| чапурэ́ння | |
| чапурэ́нню | |
| чапурэ́нне | |
| чапурэ́ннем | |
| чапурэ́нні |
Крыніцы:
чапцо́вы
прыметнік, адносны
| чапцо́вы | чапцо́вая | чапцо́вае | чапцо́выя | |
| чапцо́вага | чапцо́вай чапцо́вае |
чапцо́вага | чапцо́вых | |
| чапцо́ваму | чапцо́вай | чапцо́ваму | чапцо́вым | |
| чапцо́вы | чапцо́вую | чапцо́вае | чапцо́выя | |
| чапцо́вым | чапцо́вай чапцо́ваю |
чапцо́вым | чапцо́вымі | |
| чапцо́вым | чапцо́вай | чапцо́вым | чапцо́вых | |
Крыніцы:
Чапчы́н
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| Чапчы́н | |
| Чапчына́ | |
| Чапчыну́ | |
| Чапчы́н | |
| Чапчыно́м | |
| Чапчыне́ |
чапяла́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| чапяла́ | чапёлы чапялы́ |
|
| чапялы́ | чапёл | |
| чапяле́ | чапёлам | |
| чапялу́ | чапёлы чапялы́ |
|
| чапяло́й чапяло́ю |
чапёламі | |
| чапяле́ | чапёлах |
Крыніцы:
Чапяле́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| Чапяле́ва | |
| Чапяле́ва | |
| Чапяле́ву | |
| Чапяле́ва | |
| Чапяле́вам | |
| Чапяле́ве |
чапялё́ўскі
прыметнік, адносны
| чапялё́ўскі | чапялё́ўская | чапялё́ўскае | чапялё́ўскія | |
| чапялё́ўскага | чапялё́ўскай чапялё́ўскае |
чапялё́ўскага | чапялё́ўскіх | |
| чапялё́ўскаму | чапялё́ўскай | чапялё́ўскаму | чапялё́ўскім | |
| чапялё́ўскі ( чапялё́ўскага ( |
чапялё́ўскую | чапялё́ўскае | чапялё́ўскія ( чапялё́ўскіх ( |
|
| чапялё́ўскім | чапялё́ўскай чапялё́ўскаю |
чапялё́ўскім | чапялё́ўскімі | |
| чапялё́ўскім | чапялё́ўскай | чапялё́ўскім | чапялё́ўскіх | |
Крыніцы:
Чапялі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Чапялі́ | |
| Чапялё́ў | |
| Чапяля́м | |
| Чапялі́ | |
| Чапяля́мі | |
| Чапяля́х |
Чапялі́нка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| Чапялі́нка | |
| Чапялі́нкі | |
| Чапялі́нцы | |
| Чапялі́нку | |
| Чапялі́нкай Чапялі́нкаю |
|
| Чапялі́нцы |
чапяльні́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| чапяльні́к | чапельнікі́ | |
| чапельніка́ | чапельніко́ў | |
| чапельніку́ | чапельніка́м | |
| чапяльні́к | чапельнікі́ | |
| чапельніко́м | чапельніка́мі | |
| чапельніку́ | чапельніка́х |
Крыніцы: