Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

флюктуа́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. флюктуа́цыя
Р. флюктуа́цыі
Д. флюктуа́цыі
В. флюктуа́цыю
Т. флюктуа́цыяй
флюктуа́цыяю
М. флюктуа́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

флюктуі́раваць

дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. флюктуі́руе флюктуі́руюць
Прошлы час
м. флюктуі́раваў флюктуі́равалі
ж. флюктуі́равала
н. флюктуі́равала

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

флюктуі́руючы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. флюктуі́руючы флюктуі́руючая флюктуі́руючае флюктуі́руючыя
Р. флюктуі́руючага флюктуі́руючай
флюктуі́руючае
флюктуі́руючага флюктуі́руючых
Д. флюктуі́руючаму флюктуі́руючай флюктуі́руючаму флюктуі́руючым
В. флюктуі́руючы
флюктуі́руючага
флюктуі́руючую флюктуі́руючае флюктуі́руючыя
Т. флюктуі́руючым флюктуі́руючай
флюктуі́руючаю
флюктуі́руючым флюктуі́руючымі
М. флюктуі́руючым флюктуі́руючай флюктуі́руючым флюктуі́руючых

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

флюктуі́руючы

дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. флюктуі́руючы флюктуі́руючая флюктуі́руючае флюктуі́руючыя
Р. флюктуі́руючага флюктуі́руючай
флюктуі́руючае
флюктуі́руючага флюктуі́руючых
Д. флюктуі́руючаму флюктуі́руючай флюктуі́руючаму флюктуі́руючым
В. флюктуі́руючы
флюктуі́руючага
флюктуі́руючую флюктуі́руючае флюктуі́руючыя
Т. флюктуі́руючым флюктуі́руючай
флюктуі́руючаю
флюктуі́руючым флюктуі́руючымі
М. флюктуі́руючым флюктуі́руючай флюктуі́руючым флюктуі́руючых

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

флюктуюючы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. флюктуюючы флюктуюючая флюктуюючае флюктуюючыя
Р. флюктуюючага флюктуюючай
флюктуюючае
флюктуюючага флюктуюючых
Д. флюктуюючаму флюктуюючай флюктуюючаму флюктуюючым
В. флюктуюючы
флюктуюючага
флюктуюючую флюктуюючае флюктуюючыя
Т. флюктуюючым флюктуюючай
флюктуюючаю
флюктуюючым флюктуюючымі
М. флюктуюючым флюктуюючай флюктуюючым флюктуюючых

флю́с

‘нарыў’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. флю́с флю́сы
Р. флю́су флю́саў
Д. флю́су флю́сам
В. флю́с флю́сы
Т. флю́сам флю́самі
М. флю́се флю́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

флю́с

‘рэчыва’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. флю́с
Р. флю́су
Д. флю́су
В. флю́с
Т. флю́сам
М. флю́се

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

флюсава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. флюсава́нне
Р. флюсава́ння
Д. флюсава́нню
В. флюсава́нне
Т. флюсава́ннем
М. флюсава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

флюсава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. флюсава́ны флюсава́ная флюсава́нае флюсава́ныя
Р. флюсава́нага флюсава́най
флюсава́нае
флюсава́нага флюсава́ных
Д. флюсава́наму флюсава́най флюсава́наму флюсава́ным
В. флюсава́ны (неадуш.)
флюсава́нага (адуш.)
флюсава́ную флюсава́нае флюсава́ныя (неадуш.)
флюсава́ных (адуш.)
Т. флюсава́ным флюсава́най
флюсава́наю
флюсава́ным флюсава́нымі
М. флюсава́ным флюсава́най флюсава́ным флюсава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

флюсава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. флюсава́ны флюсава́ная флюсава́нае флюсава́ныя
Р. флюсава́нага флюсава́най
флюсава́нае
флюсава́нага флюсава́ных
Д. флюсава́наму флюсава́най флюсава́наму флюсава́ным
В. флюсава́ны (неадуш.)
флюсава́нага (адуш.)
флюсава́ную флюсава́нае флюсава́ныя (неадуш.)
флюсава́ных (адуш.)
Т. флюсава́ным флюсава́най
флюсава́наю
флюсава́ным флюсава́нымі
М. флюсава́ным флюсава́най флюсава́ным флюсава́ных

Кароткая форма: флюсава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.