Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

прэцэдэ́нт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прэцэдэ́нт прэцэдэ́нты
Р. прэцэдэ́нту прэцэдэ́нтаў
Д. прэцэдэ́нту прэцэдэ́нтам
В. прэцэдэ́нт прэцэдэ́нты
Т. прэцэдэ́нтам прэцэдэ́нтамі
М. прэцэдэ́нце прэцэдэ́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прэцэдэ́нтна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
прэцэдэ́нтна - -

прэцэдэ́нтны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прэцэдэ́нтны прэцэдэ́нтная прэцэдэ́нтнае прэцэдэ́нтныя
Р. прэцэдэ́нтнага прэцэдэ́нтнай
прэцэдэ́нтнае
прэцэдэ́нтнага прэцэдэ́нтных
Д. прэцэдэ́нтнаму прэцэдэ́нтнай прэцэдэ́нтнаму прэцэдэ́нтным
В. прэцэдэ́нтны (неадуш.)
прэцэдэ́нтнага (адуш.)
прэцэдэ́нтную прэцэдэ́нтнае прэцэдэ́нтныя (неадуш.)
прэцэдэ́нтных (адуш.)
Т. прэцэдэ́нтным прэцэдэ́нтнай
прэцэдэ́нтнаю
прэцэдэ́нтным прэцэдэ́нтнымі
М. прэцэдэ́нтным прэцэдэ́нтнай прэцэдэ́нтным прэцэдэ́нтных

Крыніцы: piskunou2012.

прэцэзі́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прэцэзі́йны прэцэзі́йная прэцэзі́йнае прэцэзі́йныя
Р. прэцэзі́йнага прэцэзі́йнай
прэцэзі́йнае
прэцэзі́йнага прэцэзі́йных
Д. прэцэзі́йнаму прэцэзі́йнай прэцэзі́йнаму прэцэзі́йным
В. прэцэзі́йны (неадуш.)
прэцэзі́йнага (адуш.)
прэцэзі́йную прэцэзі́йнае прэцэзі́йныя (неадуш.)
прэцэзі́йных (адуш.)
Т. прэцэзі́йным прэцэзі́йнай
прэцэзі́йнаю
прэцэзі́йным прэцэзі́йнымі
М. прэцэзі́йным прэцэзі́йнай прэцэзі́йным прэцэзі́йных

Крыніцы: piskunou2012.

прэцэ́птар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прэцэ́птар прэцэ́птары
Р. прэцэ́птара прэцэ́птараў
Д. прэцэ́птару прэцэ́птарам
В. прэцэ́птара прэцэ́птараў
Т. прэцэ́птарам прэцэ́птарамі
М. прэцэ́птару прэцэ́птарах

Крыніцы: piskunou2012.

прэцэсі́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прэцэсі́йны прэцэсі́йная прэцэсі́йнае прэцэсі́йныя
Р. прэцэсі́йнага прэцэсі́йнай
прэцэсі́йнае
прэцэсі́йнага прэцэсі́йных
Д. прэцэсі́йнаму прэцэсі́йнай прэцэсі́йнаму прэцэсі́йным
В. прэцэсі́йны (неадуш.)
прэцэсі́йнага (адуш.)
прэцэсі́йную прэцэсі́йнае прэцэсі́йныя (неадуш.)
прэцэсі́йных (адуш.)
Т. прэцэсі́йным прэцэсі́йнай
прэцэсі́йнаю
прэцэсі́йным прэцэсі́йнымі
М. прэцэсі́йным прэцэсі́йнай прэцэсі́йным прэцэсі́йных

Крыніцы: piskunou2012.

прэцэсі́раваць

‘зрушвацца паводле восі аб'екта, які варочаецца’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. прэцэсі́руе прэцэсі́руюць
Прошлы час
м. прэцэсі́раваў прэцэсі́равалі
ж. прэцэсі́равала
н. прэцэсі́равала
Дзеепрыслоўе
цяп. час прэцэсі́руючы

Крыніцы: piskunou2012.

прэцэ́сія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. прэцэ́сія
Р. прэцэ́сіі
Д. прэцэ́сіі
В. прэцэ́сію
Т. прэцэ́сіяй
прэцэ́сіяю
М. прэцэ́сіі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прэ́ч

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
прэ́ч - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прэ́чкі

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
прэ́чкі - -

Крыніцы: piskunou2012.