маніхеі́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
маніхеі́ст |
маніхеі́сты |
Р. |
маніхеі́ста |
маніхеі́стаў |
Д. |
маніхеі́сту |
маніхеі́стам |
В. |
маніхеі́ста |
маніхеі́стаў |
Т. |
маніхеі́стам |
маніхеі́стамі |
М. |
маніхеі́сце |
маніхеі́стах |
Крыніцы:
piskunou2012.
маніхе́йства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
маніхе́йства |
Р. |
маніхе́йства |
Д. |
маніхе́йству |
В. |
маніхе́йства |
Т. |
маніхе́йствам |
М. |
маніхе́йстве |
Крыніцы:
piskunou2012.
Мані́хі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Мані́хі |
Р. |
Мані́х Мані́хаў |
Д. |
Мані́хам |
В. |
Мані́хі |
Т. |
Мані́хамі |
М. |
Мані́хах |
мані́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
маню́ся |
ма́німся |
2-я ас. |
ма́нішся |
ма́ніцеся |
3-я ас. |
ма́ніцца |
ма́няцца |
Прошлы час |
м. |
мані́ўся |
мані́ліся |
ж. |
мані́лася |
н. |
мані́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
мані́ся |
мані́цеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
ма́нячыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
мані́цы
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
мані́цы |
Р. |
мані́ц |
Д. |
мані́цам |
В. |
мані́цы |
Т. |
мані́цамі |
М. |
мані́цах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мані́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
маню́ |
ма́нім |
2-я ас. |
ма́ніш |
ма́ніце |
3-я ас. |
ма́ніць |
ма́няць |
Прошлы час |
м. |
мані́ў |
мані́лі |
ж. |
мані́ла |
н. |
мані́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
мані́ |
мані́це |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
ма́нячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мані́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
мані́чны |
мані́чная |
мані́чнае |
мані́чныя |
Р. |
мані́чнага |
мані́чнай мані́чнае |
мані́чнага |
мані́чных |
Д. |
мані́чнаму |
мані́чнай |
мані́чнаму |
мані́чным |
В. |
мані́чны (неадуш.) мані́чнага (адуш.) |
мані́чную |
мані́чнае |
мані́чныя (неадуш.) мані́чных (адуш.) |
Т. |
мані́чным |
мані́чнай мані́чнаю |
мані́чным |
мані́чнымі |
М. |
мані́чным |
мані́чнай |
мані́чным |
мані́чных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
мані́шачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
мані́шачны |
мані́шачная |
мані́шачнае |
мані́шачныя |
Р. |
мані́шачнага |
мані́шачнай мані́шачнае |
мані́шачнага |
мані́шачных |
Д. |
мані́шачнаму |
мані́шачнай |
мані́шачнаму |
мані́шачным |
В. |
мані́шачны (неадуш.) мані́шачнага (адуш.) |
мані́шачную |
мані́шачнае |
мані́шачныя (неадуш.) мані́шачных (адуш.) |
Т. |
мані́шачным |
мані́шачнай мані́шачнаю |
мані́шачным |
мані́шачнымі |
М. |
мані́шачным |
мані́шачнай |
мані́шачным |
мані́шачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
мані́шка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
мані́шка |
мані́шкі |
Р. |
мані́шкі |
мані́шак |
Д. |
мані́шцы |
мані́шкам |
В. |
мані́шку |
мані́шкі |
Т. |
мані́шкай мані́шкаю |
мані́шкамі |
М. |
мані́шцы |
мані́шках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.