круці́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
кручу́ |
кру́цім |
2-я ас. |
кру́ціш |
кру́ціце |
3-я ас. |
кру́ціць |
кру́цяць |
Прошлы час |
м. |
круці́ў |
круці́лі |
ж. |
круці́ла |
н. |
круці́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
круці́ |
круці́це |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
кру́цячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
кру́ць
выклічнік
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
круць-верць
выклічнік
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
кру́ча
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
кру́ча |
кру́чы |
Р. |
кру́чы |
кру́ч |
Д. |
кру́чы |
кру́чам |
В. |
кру́чу |
кру́чы |
Т. |
кру́чай кру́чаю |
кру́чамі |
М. |
кру́чы |
кру́чах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Кру́ча
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Кру́ча |
Р. |
Кру́чы |
Д. |
Кру́чы |
В. |
Кру́чу |
Т. |
Кру́чай Кру́чаю |
М. |
Кру́чы |
кру́чанік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
кру́чанік |
кру́чанікі |
Р. |
кру́чаніка |
кру́чанікаў |
Д. |
кру́чаніку |
кру́чанікам |
В. |
кру́чаніка |
кру́чанікаў |
Т. |
кру́чанікам |
кру́чанікамі |
М. |
кру́чаніку |
кру́чаніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
кру́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
кру́чаны |
кру́чаная |
кру́чанае |
кру́чаныя |
Р. |
кру́чанага |
кру́чанай кру́чанае |
кру́чанага |
кру́чаных |
Д. |
кру́чанаму |
кру́чанай |
кру́чанаму |
кру́чаным |
В. |
кру́чаны (неадуш.) кру́чанага (адуш.) |
кру́чаную |
кру́чанае |
кру́чаныя (неадуш.) кру́чаных (адуш.) |
Т. |
кру́чаным |
кру́чанай кру́чанаю |
кру́чаным |
кру́чанымі |
М. |
кру́чаным |
кру́чанай |
кру́чаным |
кру́чаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.