або́рына
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
або́рына |
або́рыны |
| Р. |
або́рыны |
або́рын |
| Д. |
або́рыне |
або́рынам |
| В. |
або́рыну |
або́рыны |
| Т. |
або́рынай або́рынаю |
або́рынамі |
| М. |
або́рыне |
або́рынах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
або́рыш
‘пласт сена’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
або́рыш |
або́рышы |
| Р. |
або́рыша |
або́рышаў |
| Д. |
або́рышу |
або́рышам |
| В. |
або́рыш |
або́рышы |
| Т. |
або́рышам |
або́рышамі |
| М. |
або́рышы |
або́рышах |
Крыніцы:
piskunou2012.
або́ўдзіцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
або́ўджуся |
або́ўдзімся |
| 2-я ас. |
або́ўдзішся |
або́ўдзіцеся |
| 3-я ас. |
або́ўдзіцца |
або́ўдзяцца |
| Прошлы час |
| м. |
або́ўдзіўся |
або́ўдзіліся |
| ж. |
або́ўдзілася |
| н. |
або́ўдзілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
або́ўдзіся |
або́ўдзіцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
або́ўдзіўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
або́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
або́чны |
або́чная |
або́чнае |
або́чныя |
| Р. |
або́чнага |
або́чнай або́чнае |
або́чнага |
або́чных |
| Д. |
або́чнаму |
або́чнай |
або́чнаму |
або́чным |
| В. |
або́чны (неадуш.) або́чнага (адуш.) |
або́чную |
або́чнае |
або́чныя (неадуш.) або́чных (адуш.) |
| Т. |
або́чным |
або́чнай або́чнаю |
або́чным |
або́чнымі |
| М. |
або́чным |
або́чнай |
або́чным |
або́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
або́чына
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
або́чына |
або́чыны |
| Р. |
або́чыны |
або́чын |
| Д. |
або́чыне |
або́чынам |
| В. |
або́чыну |
або́чыны |
| Т. |
або́чынай або́чынаю |
або́чынамі |
| М. |
або́чыне |
або́чынах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абпа́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
абпа́л |
| Р. |
абпа́лу |
| Д. |
абпа́лу |
| В. |
абпа́л |
| Т. |
абпа́лам |
| М. |
абпа́ле |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абпа́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абпа́лены |
абпа́леная |
абпа́ленае |
абпа́леныя |
| Р. |
абпа́ленага |
абпа́ленай абпа́ленае |
абпа́ленага |
абпа́леных |
| Д. |
абпа́ленаму |
абпа́ленай |
абпа́ленаму |
абпа́леным |
| В. |
абпа́лены (неадуш.) абпа́ленага (адуш.) |
абпа́леную |
абпа́ленае |
абпа́леныя (неадуш.) абпа́леных (адуш.) |
| Т. |
абпа́леным |
абпа́ленай абпа́ленаю |
абпа́леным |
абпа́ленымі |
| М. |
абпа́леным |
абпа́ленай |
абпа́леным |
абпа́леных |
Кароткая форма: абпа́лена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абпа́ліна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абпа́ліна |
абпа́ліны |
| Р. |
абпа́ліны |
абпа́лін |
| Д. |
абпа́ліне |
абпа́лінам |
| В. |
абпа́ліну |
абпа́ліны |
| Т. |
абпа́лінай абпа́лінаю |
абпа́лінамі |
| М. |
абпа́ліне |
абпа́лінах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абпалі́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абпалю́ся |
абпа́лімся |
| 2-я ас. |
абпа́лішся |
абпа́ліцеся |
| 3-я ас. |
абпа́ліцца |
абпа́ляцца |
| Прошлы час |
| м. |
абпалі́ўся |
абпалі́ліся |
| ж. |
абпалі́лася |
| н. |
абпалі́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абпалі́ся |
абпалі́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абпалі́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.