Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

Франко́нава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Франко́нава
Р. Франко́нава
Д. Франко́наву
В. Франко́нава
Т. Франко́навам
М. Франко́наве

франко́ўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. франко́ўскі франко́ўская франко́ўскае франко́ўскія
Р. франко́ўскага франко́ўскай
франко́ўскае
франко́ўскага франко́ўскіх
Д. франко́ўскаму франко́ўскай франко́ўскаму франко́ўскім
В. франко́ўскі
франко́ўскага
франко́ўскую франко́ўскае франко́ўскія
Т. франко́ўскім франко́ўскай
франко́ўскаю
франко́ўскім франко́ўскімі
М. франко́ўскім франко́ўскай франко́ўскім франко́ўскіх

фра́нкскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фра́нкскі фра́нкская фра́нкскае фра́нкскія
Р. фра́нкскага фра́нкскай
фра́нкскае
фра́нкскага фра́нкскіх
Д. фра́нкскаму фра́нкскай фра́нкскаму фра́нкскім
В. фра́нкскі (неадуш.)
фра́нкскага (адуш.)
фра́нкскую фра́нкскае фра́нкскія (неадуш.)
фра́нкскіх (адуш.)
Т. фра́нкскім фра́нкскай
фра́нкскаю
фра́нкскім фра́нкскімі
М. фра́нкскім фра́нкскай фра́нкскім фра́нкскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Фра́нкфурт

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Фра́нкфурт
Р. Фра́нкфурта
Д. Фра́нкфурту
В. Фра́нкфурт
Т. Фра́нкфуртам
М. Фра́нкфурце

фра́нкфурцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фра́нкфурцкі фра́нкфурцкая фра́нкфурцкае фра́нкфурцкія
Р. фра́нкфурцкага фра́нкфурцкай
фра́нкфурцкае
фра́нкфурцкага фра́нкфурцкіх
Д. фра́нкфурцкаму фра́нкфурцкай фра́нкфурцкаму фра́нкфурцкім
В. фра́нкфурцкі (неадуш.)
фра́нкфурцкага (адуш.)
фра́нкфурцкую фра́нкфурцкае фра́нкфурцкія (неадуш.)
фра́нкфурцкіх (адуш.)
Т. фра́нкфурцкім фра́нкфурцкай
фра́нкфурцкаю
фра́нкфурцкім фра́нкфурцкімі
М. фра́нкфурцкім фра́нкфурцкай фра́нкфурцкім фра́нкфурцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Франо́паль

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Франо́паль
Р. Франо́паля
Д. Франо́палю
В. Франо́паль
Т. Франо́палем
М. Франо́палі

фра́нт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фра́нт фра́нты
Р. фра́нта фра́нтаў
Д. фра́нту фра́нтам
В. фра́нта фра́нтаў
Т. фра́нтам фра́нтамі
М. фра́нце фра́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

франтава́та

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
франтава́та франтава́цей -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

франтава́тасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. франтава́тасць
Р. франтава́тасці
Д. франтава́тасці
В. франтава́тасць
Т. франтава́тасцю
М. франтава́тасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

франтава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. франтава́ты франтава́тая франтава́тае франтава́тыя
Р. франтава́тага франтава́тай
франтава́тае
франтава́тага франтава́тых
Д. франтава́таму франтава́тай франтава́таму франтава́тым
В. франтава́ты (неадуш.)
франтава́тага (адуш.)
франтава́тую франтава́тае франтава́тыя (неадуш.)
франтава́тых (адуш.)
Т. франтава́тым франтава́тай
франтава́таю
франтава́тым франтава́тымі
М. франтава́тым франтава́тай франтава́тым франтава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.