Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

праме́са

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. праме́са праме́сы
Р. праме́сы праме́с
Д. праме́се праме́сам
В. праме́су праме́сы
Т. праме́сай
праме́саю
праме́самі
М. праме́се праме́сах

Крыніцы: piskunou2012.

праме́сці

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прамяту́ прамяцё́м
2-я ас. прамяце́ш прамецяце́
3-я ас. прамяце́ прамяту́ць
Прошлы час
м. прамё́ў прамялі́
ж. прамяла́
н. прамяло́
Загадны лад
2-я ас. прамяці́ прамяці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прамё́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

праме́тацца

дзеяслоў, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. праме́таецца праме́таюцца
Прошлы час
м. праме́таўся праме́таліся
ж. праме́талася
н. праме́талася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

праме́таць

дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. праме́таю праме́таем
2-я ас. праме́таеш праме́таеце
3-я ас. праме́тае праме́таюць
Прошлы час
м. праме́таў праме́талі
ж. праме́тала
н. праме́тала

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

праме́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. праме́тны праме́тная праме́тнае праме́тныя
Р. праме́тнага праме́тнай
праме́тнае
праме́тнага праме́тных
Д. праме́тнаму праме́тнай праме́тнаму праме́тным
В. праме́тны (неадуш.)
праме́тнага (адуш.)
праме́тную праме́тнае праме́тныя (неадуш.)
праме́тных (адуш.)
Т. праме́тным праме́тнай
праме́тнаю
праме́тным праме́тнымі
М. праме́тным праме́тнай праме́тным праме́тных

Крыніцы: piskunou2012.

праме́тый

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. праме́тый
Р. праметыя
Д. праметыю
В. праме́тый
Т. праметыем
М. праметыі

Крыніцы: piskunou2012.

праметэ́еў

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. праметэ́еў праметэ́ева праметэ́ева праметэ́евы
Р. праметэ́евага праметэ́евай
праметэ́евае
праметэ́евага праметэ́евых
Д. праметэ́еваму праметэ́евай праметэ́еваму праметэ́евым
В. праметэ́еў (неадуш.)
праметэ́евага (адуш.)
праметэ́еву праметэ́ева праметэ́евы (неадуш.)
праметэ́евых (адуш.)
Т. праметэ́евым праметэ́евай
праметэ́еваю
праметэ́евым праметэ́евымі
М. праметэ́евым праметэ́евай праметэ́евым праметэ́евых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Праметэ́й

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Праметэ́й
Р. Праметэ́я
Д. Праметэ́ю
В. Праметэ́я
Т. Праметэ́ем
М. Праметэ́ю

Крыніцы: piskunou2012.

праме́цены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. праме́цены праме́ценая праме́ценае праме́ценыя
Р. праме́ценага праме́ценай
праме́ценае
праме́ценага праме́ценых
Д. праме́ценаму праме́ценай праме́ценаму праме́ценым
В. праме́цены (неадуш.)
праме́ценага (адуш.)
праме́ценую праме́ценае праме́ценыя (неадуш.)
праме́ценых (адуш.)
Т. праме́ценым праме́ценай
праме́ценаю
праме́ценым праме́ценымі
М. праме́ценым праме́ценай праме́ценым праме́ценых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

праме́цены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. праме́цены праме́ценая праме́ценае праме́ценыя
Р. праме́ценага праме́ценай
праме́ценае
праме́ценага праме́ценых
Д. праме́ценаму праме́ценай праме́ценаму праме́ценым
В. праме́цены (неадуш.)
праме́ценага (адуш.)
праме́ценую праме́ценае праме́ценыя (неадуш.)
праме́ценых (адуш.)
Т. праме́ценым праме́ценай
праме́ценаю
праме́ценым праме́ценымі
М. праме́ценым праме́ценай праме́ценым праме́ценых

Кароткая форма: праме́цена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.