Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абгеёжзіклнорсухцшыэюя’

маро́зіць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. маро́жу маро́зім
2-я ас. маро́зіш маро́зіце
3-я ас. маро́зіць маро́зяць
Прошлы час
м. маро́зіў маро́зілі
ж. маро́зіла
н. маро́зіла
Загадны лад
2-я ас. маро́зь маро́зьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час маро́зячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

маро́злівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. маро́злівы маро́злівая маро́злівае маро́злівыя
Р. маро́злівага маро́злівай
маро́злівае		 маро́злівага маро́злівых
Д. маро́зліваму маро́злівай маро́зліваму маро́злівым
В. маро́злівы (неадуш.)
маро́злівага (адуш.)		 маро́злівую маро́злівае маро́злівыя (неадуш.)
маро́злівых (адуш.)
Т. маро́злівым маро́злівай
маро́зліваю		 маро́злівым маро́злівымі
М. маро́злівым маро́злівай маро́злівым маро́злівых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

маро́зна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
маро́зна маро́зней -

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

маро́знік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. маро́знік
Р. маро́зніку
Д. маро́зніку
В. маро́знік
Т. маро́знікам
М. маро́зніку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

маро́зны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. маро́зны маро́зная маро́знае маро́зныя
Р. маро́знага маро́знай
маро́знае		 маро́знага маро́зных
Д. маро́знаму маро́знай маро́знаму маро́зным
В. маро́зны (неадуш.)
маро́знага (адуш.)		 маро́зную маро́знае маро́зныя (неадуш.)
маро́зных (адуш.)
Т. маро́зным маро́знай
маро́знаю		 маро́зным маро́знымі
М. маро́зным маро́знай маро́зным маро́зных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Маро́зы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Маро́зы
Р. Маро́заў
Д. Маро́зам
В. Маро́зы
Т. Маро́замі
М. Маро́зах

маро́ка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. маро́ка
Р. маро́кі
Д. маро́цы
В. маро́ку
Т. маро́кай
маро́каю
М. маро́цы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Маро́ка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз.
Н. Маро́ка
Р. Маро́ка
Д. Маро́ка
В. Маро́ка
Т. Маро́ка
М. Маро́ка

маро́канне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. маро́канне
Р. маро́кання
Д. маро́канню
В. маро́канне
Т. маро́каннем
М. маро́канні

Крыніцы: piskunou2012.

маро́кацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. маро́каюся маро́каемся
2-я ас. маро́каешся маро́каецеся
3-я ас. маро́каецца маро́каюцца
Прошлы час
м. маро́каўся маро́каліся
ж. маро́калася
н. маро́калася
Загадны лад
2-я ас. маро́кайся маро́кайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час маро́каючыся

Крыніцы: piskunou2012.