пры́пяцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пры́пяцкі |
пры́пяцкая |
пры́пяцкае |
пры́пяцкія |
| Р. |
пры́пяцкага |
пры́пяцкай пры́пяцкае |
пры́пяцкага |
пры́пяцкіх |
| Д. |
пры́пяцкаму |
пры́пяцкай |
пры́пяцкаму |
пры́пяцкім |
| В. |
пры́пяцкі (неадуш.) пры́пяцкага (адуш.) |
пры́пяцкую |
пры́пяцкае |
пры́пяцкія (неадуш.) пры́пяцкіх (адуш.) |
| Т. |
пры́пяцкім |
пры́пяцкай пры́пяцкаю |
пры́пяцкім |
пры́пяцкімі |
| М. |
пры́пяцкім |
пры́пяцкай |
пры́пяцкім |
пры́пяцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
прыпя́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыпну́ся |
прыпнё́мся |
| 2-я ас. |
прыпне́шся |
прыпняце́ся |
| 3-я ас. |
прыпне́цца |
прыпну́цца |
| Прошлы час |
| м. |
прыпя́ўся |
прыпя́ліся |
| ж. |
прыпя́лася |
| н. |
прыпя́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыпні́ся |
прыпні́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыпя́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
Пры́пяць
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Пры́пяць |
| Р. |
Пры́пяці |
| Д. |
Пры́пяці |
| В. |
Пры́пяць |
| Т. |
Пры́пяццю |
| М. |
Пры́пяці |
Крыніцы:
krapivabr2012.
прыпя́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыпну́ |
прыпнё́м |
| 2-я ас. |
прыпне́ш |
прыпняце́ |
| 3-я ас. |
прыпне́ |
прыпну́ць |
| Прошлы час |
| м. |
прыпя́ў |
прыпя́лі |
| ж. |
прыпя́ла |
| н. |
прыпя́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыпні́ |
прыпні́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыпя́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прыпяча́таны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыпяча́таны |
прыпяча́таная |
прыпяча́танае |
прыпяча́таныя |
| Р. |
прыпяча́танага |
прыпяча́танай прыпяча́танае |
прыпяча́танага |
прыпяча́таных |
| Д. |
прыпяча́танаму |
прыпяча́танай |
прыпяча́танаму |
прыпяча́таным |
| В. |
прыпяча́таны (неадуш.) прыпяча́танага (адуш.) |
прыпяча́таную |
прыпяча́танае |
прыпяча́таныя (неадуш.) прыпяча́таных (адуш.) |
| Т. |
прыпяча́таным |
прыпяча́танай прыпяча́танаю |
прыпяча́таным |
прыпяча́танымі |
| М. |
прыпяча́таным |
прыпяча́танай |
прыпяча́таным |
прыпяча́таных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
прыпяча́таны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыпяча́таны |
прыпяча́таная |
прыпяча́танае |
прыпяча́таныя |
| Р. |
прыпяча́танага |
прыпяча́танай прыпяча́танае |
прыпяча́танага |
прыпяча́таных |
| Д. |
прыпяча́танаму |
прыпяча́танай |
прыпяча́танаму |
прыпяча́таным |
| В. |
прыпяча́таны (неадуш.) прыпяча́танага (адуш.) |
прыпяча́таную |
прыпяча́танае |
прыпяча́таныя (неадуш.) прыпяча́таных (адуш.) |
| Т. |
прыпяча́таным |
прыпяча́танай прыпяча́танаю |
прыпяча́таным |
прыпяча́танымі |
| М. |
прыпяча́таным |
прыпяча́танай |
прыпяча́таным |
прыпяча́таных |
Кароткая форма: прыпяча́тана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
прыпяча́таць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыпяча́таю |
прыпяча́таем |
| 2-я ас. |
прыпяча́таеш |
прыпяча́таеце |
| 3-я ас. |
прыпяча́тае |
прыпяча́таюць |
| Прошлы час |
| м. |
прыпяча́таў |
прыпяча́талі |
| ж. |
прыпяча́тала |
| н. |
прыпяча́тала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыпяча́тай |
прыпяча́тайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыпяча́таўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыпяча́тванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прыпяча́тванне |
| Р. |
прыпяча́твання |
| Д. |
прыпяча́тванню |
| В. |
прыпяча́тванне |
| Т. |
прыпяча́тваннем |
| М. |
прыпяча́тванні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прыпяча́твацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
прыпяча́тваецца |
прыпяча́тваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
прыпяча́тваўся |
прыпяча́тваліся |
| ж. |
прыпяча́твалася |
| н. |
прыпяча́твалася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прыпяча́тваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыпяча́тваю |
прыпяча́тваем |
| 2-я ас. |
прыпяча́тваеш |
прыпяча́тваеце |
| 3-я ас. |
прыпяча́твае |
прыпяча́тваюць |
| Прошлы час |
| м. |
прыпяча́тваў |
прыпяча́твалі |
| ж. |
прыпяча́твала |
| н. |
прыпяча́твала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыпяча́твай |
прыпяча́твайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыпяча́тваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.