сланімча́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сланімча́нка |
сланімча́нкі |
Р. |
сланімча́нкі |
сланімча́нак |
Д. |
сланімча́нцы |
сланімча́нкам |
В. |
сланімча́нку |
сланімча́нак |
Т. |
сланімча́нкай сланімча́нкаю |
сланімча́нкамі |
М. |
сланімча́нцы |
сланімча́нках |
Крыніцы:
piskunou2012.
слані́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
слані́на |
Р. |
слані́ны |
Д. |
слані́не |
В. |
слані́ну |
Т. |
слані́най слані́наю |
М. |
слані́не |
Крыніцы:
piskunou2012.
слані́ха
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
слані́ха |
слані́хі |
Р. |
слані́хі |
слані́х |
Д. |
слані́се |
слані́хам |
В. |
слані́ху |
слані́х |
Т. |
слані́хай слані́хаю |
слані́хамі |
М. |
слані́се |
слані́хах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сла́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
сла́нне |
Р. |
сла́ння |
Д. |
сла́нню |
В. |
сла́нне |
Т. |
сла́ннем |
М. |
сла́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
слано́васць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
слано́васць |
Р. |
слано́васці |
Д. |
слано́васці |
В. |
слано́васць |
Т. |
слано́васцю |
М. |
слано́васці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
слано́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
слано́вы |
слано́вая |
слано́вае |
слано́выя |
Р. |
слано́вага |
слано́вай слано́вае |
слано́вага |
слано́вых |
Д. |
слано́ваму |
слано́вай |
слано́ваму |
слано́вым |
В. |
слано́вы (неадуш.) слано́вага (адуш.) |
слано́вую |
слано́вае |
слано́выя (неадуш.) слано́вых (адуш.) |
Т. |
слано́вым |
слано́вай слано́ваю |
слано́вым |
слано́вымі |
М. |
слано́вым |
слано́вай |
слано́вым |
слано́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
слано́ўнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
слано́ўнік |
слано́ўнікі |
Р. |
слано́ўніка |
слано́ўнікаў |
Д. |
слано́ўніку |
слано́ўнікам |
В. |
слано́ўнік |
слано́ўнікі |
Т. |
слано́ўнікам |
слано́ўнікамі |
М. |
слано́ўніку |
слано́ўніках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сланцава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
сланцава́нне |
Р. |
сланцава́ння |
Д. |
сланцава́нню |
В. |
сланцава́нне |
Т. |
сланцава́ннем |
М. |
сланцава́нні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
сланцава́тасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
сланцава́тасць |
Р. |
сланцава́тасці |
Д. |
сланцава́тасці |
В. |
сланцава́тасць |
Т. |
сланцава́тасцю |
М. |
сланцава́тасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сланцава́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сланцава́ты |
сланцава́тая |
сланцава́тае |
сланцава́тыя |
Р. |
сланцава́тага |
сланцава́тай сланцава́тае |
сланцава́тага |
сланцава́тых |
Д. |
сланцава́таму |
сланцава́тай |
сланцава́таму |
сланцава́тым |
В. |
сланцава́ты (неадуш.) сланцава́тага (адуш.) |
сланцава́тую |
сланцава́тае |
сланцава́тыя (неадуш.) сланцава́тых (адуш.) |
Т. |
сланцава́тым |
сланцава́тай сланцава́таю |
сланцава́тым |
сланцава́тымі |
М. |
сланцава́тым |
сланцава́тай |
сланцава́тым |
сланцава́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.