блі́зіць
‘набліжаць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
блі́жу |
блі́зім |
2-я ас. |
блі́зіш |
блі́зіце |
3-я ас. |
блі́зіць |
блі́зяць |
Прошлы час |
м. |
блі́зіў |
блі́зілі |
ж. |
блі́зіла |
н. |
блі́зіла |
Загадны лад |
2-я ас. |
блі́зь |
блі́зьце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
блі́зячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
блі́зка
прыназоўнік
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
блі́зка
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
блі́зка |
бліжэ́й блі́жай |
найбліжэ́й |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
блізкадзе́янне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
блізкадзе́янне |
блізкадзе́янні |
Р. |
блізкадзе́яння |
блізкадзе́янняў |
Д. |
блізкадзе́янню |
блізкадзе́янням |
В. |
блізкадзе́янне |
блізкадзе́янні |
Т. |
блізкадзе́яннем |
блізкадзе́яннямі |
М. |
блізкадзе́янні |
блізкадзе́яннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
блізказна́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
блізказна́чна |
- |
- |