ідыё́цкі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ідыё́цкі |
ідыё́цкая |
ідыё́цкае |
ідыё́цкія |
Р. |
ідыё́цкага |
ідыё́цкай ідыё́цкае |
ідыё́цкага |
ідыё́цкіх |
Д. |
ідыё́цкаму |
ідыё́цкай |
ідыё́цкаму |
ідыё́цкім |
В. |
ідыё́цкі (неадуш.) ідыё́цкага (адуш.) |
ідыё́цкую |
ідыё́цкае |
ідыё́цкія (неадуш.) ідыё́цкіх (адуш.) |
Т. |
ідыё́цкім |
ідыё́цкай ідыё́цкаю |
ідыё́цкім |
ідыё́цкімі |
М. |
ідыё́цкім |
ідыё́цкай |
ідыё́цкім |
ідыё́цкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ідыё́цкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ідыё́цкі |
ідыё́цкая |
ідыё́цкае |
ідыё́цкія |
Р. |
ідыё́цкага |
ідыё́цкай ідыё́цкае |
ідыё́цкага |
ідыё́цкіх |
Д. |
ідыё́цкаму |
ідыё́цкай |
ідыё́цкаму |
ідыё́цкім |
В. |
ідыё́цкі (неадуш.) ідыё́цкага (адуш.) |
ідыё́цкую |
ідыё́цкае |
ідыё́цкія (неадуш.) ідыё́цкіх (адуш.) |
Т. |
ідыё́цкім |
ідыё́цкай ідыё́цкаю |
ідыё́цкім |
ідыё́цкімі |
М. |
ідыё́цкім |
ідыё́цкай |
ідыё́цкім |
ідыё́цкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ідыё́цтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
ідыё́цтва |
Р. |
ідыё́цтва |
Д. |
ідыё́цтву |
В. |
ідыё́цтва |
Т. |
ідыё́цтвам |
М. |
ідыё́цтве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
іды́лік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
іды́лік |
іды́лікі |
Р. |
іды́ліка |
іды́лікаў |
Д. |
іды́ліку |
іды́лікам |
В. |
іды́ліка |
іды́лікаў |
Т. |
іды́лікам |
іды́лікамі |
М. |
іды́ліку |
іды́ліках |
Крыніцы:
piskunou2012.
ідылі́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
ідылі́чна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
ідылі́чнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
ідылі́чнасць |
Р. |
ідылі́чнасці |
Д. |
ідылі́чнасці |
В. |
ідылі́чнасць |
Т. |
ідылі́чнасцю |
М. |
ідылі́чнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ідылі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ідылі́чны |
ідылі́чная |
ідылі́чнае |
ідылі́чныя |
Р. |
ідылі́чнага |
ідылі́чнай ідылі́чнае |
ідылі́чнага |
ідылі́чных |
Д. |
ідылі́чнаму |
ідылі́чнай |
ідылі́чнаму |
ідылі́чным |
В. |
ідылі́чны (неадуш.) ідылі́чнага (адуш.) |
ідылі́чную |
ідылі́чнае |
ідылі́чныя (неадуш.) ідылі́чных (адуш.) |
Т. |
ідылі́чным |
ідылі́чнай ідылі́чнаю |
ідылі́чным |
ідылі́чнымі |
М. |
ідылі́чным |
ідылі́чнай |
ідылі́чным |
ідылі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
іды́лія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
іды́лія |
іды́ліі |
Р. |
іды́ліі |
іды́лій |
Д. |
іды́ліі |
іды́ліям |
В. |
іды́лію |
іды́ліі |
Т. |
іды́ліяй іды́ліяю |
іды́ліямі |
М. |
іды́ліі |
іды́ліях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
і́дыш
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
і́дыш |
Р. |
і́дыша |
Д. |
і́дышу |
В. |
і́дыш |
Т. |
і́дышам |
М. |
і́дышы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ідыяадапта́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
ідыяадапта́цыя |
Р. |
ідыяадапта́цыі |
Д. |
ідыяадапта́цыі |
В. |
ідыяадапта́цыю |
Т. |
ідыяадапта́цыяй ідыяадапта́цыяю |
М. |
ідыяадапта́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.