хімізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
хімізава́ны |
хімізава́ная |
хімізава́нае |
хімізава́ныя |
| Р. |
хімізава́нага |
хімізава́най
хімізава́нае |
хімізава́нага |
хімізава́ных |
| Д. |
хімізава́наму |
хімізава́най |
хімізава́наму |
хімізава́ным |
| В. |
хімізава́ны (неадуш.)
хімізава́нага (адуш.) |
хімізава́ную |
хімізава́нае |
хімізава́ныя (неадуш.)
хімізава́ных (адуш.) |
| Т. |
хімізава́ным |
хімізава́най
хімізава́наю |
хімізава́ным |
хімізава́нымі |
| М. |
хімізава́ным |
хімізава́най |
хімізава́ным |
хімізава́ных |
Кароткая форма: хімізава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
хімізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
хімізава́ны |
хімізава́ная |
хімізава́нае |
хімізава́ныя |
| Р. |
хімізава́нага |
хімізава́най
хімізава́нае |
хімізава́нага |
хімізава́ных |
| Д. |
хімізава́наму |
хімізава́най |
хімізава́наму |
хімізава́ным |
| В. |
хімізава́ны (неадуш.)
хімізава́нага (адуш.) |
хімізава́ную |
хімізава́нае |
хімізава́ныя (неадуш.)
хімізава́ных (адуш.) |
| Т. |
хімізава́ным |
хімізава́най
хімізава́наю |
хімізава́ным |
хімізава́нымі |
| М. |
хімізава́ным |
хімізава́най |
хімізава́ным |
хімізава́ных |
Кароткая форма: хімізава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
хімізава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
хімізу́ецца |
хімізу́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
хімізава́ўся |
хімізава́ліся |
| ж. |
хімізава́лася |
| н. |
хімізава́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
хімізава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
хімізу́ю |
хімізу́ем |
| 2-я ас. |
хімізу́еш |
хімізу́еце |
| 3-я ас. |
хімізу́е |
хімізу́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
хімізава́ў |
хімізава́лі |
| ж. |
хімізава́ла |
| н. |
хімізава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
хімізу́й |
хімізу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
хімізу́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
хімізава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
хімізу́ю |
хімізу́ем |
| 2-я ас. |
хімізу́еш |
хімізу́еце |
| 3-я ас. |
хімізу́е |
хімізу́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
хімізава́ў |
хімізава́лі |
| ж. |
хімізава́ла |
| н. |
хімізава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
хімізу́й |
хімізу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
хімізава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
хіміза́тар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
хіміза́тар |
хіміза́тары |
| Р. |
хіміза́тара |
хіміза́тараў |
| Д. |
хіміза́тару |
хіміза́тарам |
| В. |
хіміза́тара |
хіміза́тараў |
| Т. |
хіміза́тарам |
хіміза́тарамі |
| М. |
хіміза́тару |
хіміза́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
хіміза́тарскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
хіміза́тарскі |
хіміза́тарская |
хіміза́тарскае |
хіміза́тарскія |
| Р. |
хіміза́тарскага |
хіміза́тарскай
хіміза́тарскае |
хіміза́тарскага |
хіміза́тарскіх |
| Д. |
хіміза́тарскаму |
хіміза́тарскай |
хіміза́тарскаму |
хіміза́тарскім |
| В. |
хіміза́тарскі (неадуш.)
хіміза́тарскага (адуш.) |
хіміза́тарскую |
хіміза́тарскае |
хіміза́тарскія (неадуш.)
хіміза́тарскіх (адуш.) |
| Т. |
хіміза́тарскім |
хіміза́тарскай
хіміза́тарскаю |
хіміза́тарскім |
хіміза́тарскімі |
| М. |
хіміза́тарскім |
хіміза́тарскай |
хіміза́тарскім |
хіміза́тарскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
хіміза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
хіміза́цыя |
| Р. |
хіміза́цыі |
| Д. |
хіміза́цыі |
| В. |
хіміза́цыю |
| Т. |
хіміза́цыяй
хіміза́цыяю |
| М. |
хіміза́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
хімі́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
хімі́зм |
| Р. |
хімі́зму |
| Д. |
хімі́зму |
| В. |
хімі́зм |
| Т. |
хімі́змам |
| М. |
хімі́зме |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
хі́мік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
хі́мік |
хі́мікі |
| Р. |
хі́міка |
хі́мікаў |
| Д. |
хі́міку |
хі́мікам |
| В. |
хі́міка |
хі́мікаў |
| Т. |
хі́мікам |
хі́мікамі |
| М. |
хі́міку |
хі́міках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.